Ώρα Πλούτωνα
Το τρίγωνο του Άρη με τον Πλούτωνα είναι η όψη που κυριαρχεί στους ουρανούς αυτές τις ημέρες και το πρώτο ζήτημα που τίθεται είναι η χωρίς ενδοιασμούς απόφασή μας να σταθούμε απέναντι σε υπόγειες διεργασίες ή σε πρόσωπα που τις εκφράζουν. Αυτό το «υπόγειες» βέβαια έχει πολλαπλή ανάγνωση, αφού αναφέρεται τόσο στον εσώτερο εαυτό μας, όσο και στον κόσμο που ζούμε.
Μια τέτοια απόφαση μας θα πρέπει βέβαια να συνδυάζεται με τις ανάλογες γνώσεις αλλά και τον εξοπλισμό -είτε πνευματικό, είτε υλικό- που απαιτείται σε ένα τέτοιο εγχείρημα. Διαφορετικά είναι σκόπιμο να απέχουμε από την όποια σύγκρουση καταφεύγοντας στην λυτρωτική ομπρέλα του Ποσειδώνα, διαφεύγοντας δηλαδή από το «πεδίο της μάχης» με άρμα την υπέρβαση, την πίστη και τη μη βία.
Όσον αφορά τον κόσμο των ενστίκτων που κάτι τέτοιες μέρες έχουν την τάση να ...πριονίζουν το κλαδί του έλλογου κόσμου μας, η πνευματική δύναμη είναι εκείνη που μπορεί να αποτρέψει δυσάρεστες εκδηλώσεις ηφαιστειακού τύπου, όπου «δι' ασήμαντον αφορμήν» απελευθερώνεται ένα ανεξέλεγκτο ενεργειακό δυναμικό, ιδιαίτερα σε προσωπικά-ερωτικά θέματα. Ανάλογη θα πρέπει να είναι η στάση μας σε κάθε περίπτωση που ο φθόνος, η εκδικητική μανία και η ζήλεια αποπειραθούν να σκιάσουν τις σχέσεις μας με κάποιον από τους συνανθρώπους μας.
Εννοείται βέβαια πως η σεξουαλική έκφραση -μια ενστικτώδης λειτουργία με ιδιαίτερη βαρύτητα- είναι εδώ μια απόλυτα ...θεραπευτική και σύννομη στάση, αρκεί να υπάρχει ομοφωνία!
Έκλειψη αθωότητας
Φυσικά υπάρχει και το σοβαρό ενδεχόμενο να βρεθούμε απέναντι σε ακραίες συμπεριφορές, χωρίς να μπορούμε να πείσουμε τον αντίπαλο για την αναγκαιότητα μιας λογικής λύσης. Κάτι σαν σύγκρουση με άγρια θηρία δηλαδή, που καθοδηγούνται από την οργή, την πείνα και ενίοτε το μίσος. Σε μια τέτοια περίπτωση δεν μπορούμε παρά να χρησιμοποιήσουμε κάθε αποτρεπτική δύναμη, χωρίς ωστόσο η βία να αποτελεί μονόδρομο. Ο Ποσειδώνιος δρόμος της διαφυγής παραμένει ανοικτός αλλά ίσως πολύ πιο σημαντική είναι η δυνατότητα μας να αμυνθούμε χωρίς να βλάψουμε κανέναν. Η «πονηριά του Οδυσσέα», η παραπλάνηση, το να αποκοιμίσουμε το θηρίο θα πρέπει να είναι ο πρώτος μας στόχος.
Από εκεί και ύστερα βέβαια, αν η προσπάθεια μας αποτύχει, ενδέχεται να μπούμε στο γνωστό δίλημμα «ο θάνατός σου, η ζωή μου». Κι εκεί δεν χωράνε ημίμετρα.
Είναι γνωστό πάντως πως σε κάθε περίπτωση η πρόληψη είναι καλύτερη από την θεραπεία. Και μιλώντας για πρόληψη των ανεπιθύμητων επιπτώσεων μιας όψης ανάμεσα στον Άρη και τον Πλούτωνα, εννοώ κυρίως την επίγνωση του που «μας παίρνει» και που όχι.
Σε κοινωνικό επίπεδο είναι σίγουρα δυσκολότερο να προλάβουμε την εκδήλωση φαινομένων που τα αίτια τους είναι βαθιά και δυσεξιχνίαστα. Είτε πρόκειται για υπονομευτική δράση ατόμων και ομάδων, είτε για ένα ξέσπασμα των στοιχείων της φύσης, το μόνο που μπορούμε να ...ευχηθούμε είναι το «μακριά από εμάς».
Αποφορτίζοντας τις μαύρες σκέψεις που γεννούν όλα τα παραπάνω, οφείλω να τονίσω πως σε προσωπικό επίπεδο η όψη θεωρείται ιδανική για σκάψιμο και κατάδυση -με ή χωρίς εισαγωγικά- για μια ελεγχόμενη κατεδάφιση αλλά και την εκκαθάριση ποικίλων βλαπτικών παραγόντων. Και φυσικά το «κάνε έρωτα, όχι πόλεμο» είναι μια πολύτιμη οδηγία...
Οι Λέοντες του 2ου και 3ου δεκαημέρου, οι Τοξότες του 1ου δεκαημέρου και οι Ιχθύες του 2ου και 3ου δεκαημέρου είναι εκείνοι που καλούνται πρώτοι να διαχειριστούν την Πλουτώνια ενέργεια, προσδοκώντας το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Εκτός όμως από τους μαχητές της πρώτης γραμμής, είναι βέβαιο πως ανάλογα «μηνύματα» μπορεί να εισπράξει και ο καθένας από εμάς, ανάλογα με τις προδιαγραφές του γενέθλιου χάρτη του.
