Έρχονται οι εκλείψεις
από τον Γιάννη Ριζόπουλο
Από αρχαιοτάτων χρόνων οι εκλείψεις εθεωρούντο πηγή δεινών και καταστροφών. Παρά την δραστική παρέμβαση της επιστήμης από τον 6ο πΧ αιώνα (όταν ο Θαλής ο Μιλήσιος πρόβλεψε για πρώτη φορά μια έκλειψη) η αρχική αίσθηση δέους και ...πανικού παραμένει ζωντανή μέχρι τις μέρες μας. Από τότε χιλιάδες αστρονόμοι και αστρολόγοι δεν έπαψαν να παρακολουθούν και να καταγράφουν-ο καθένας για τους δικούς του λόγους- αυτό το περιοδικό φυσικό φαινόμενο, που συμβαίνει από τέσσερεις (το πιο συνηθισμένο) ως επτά φορές κάθε χρόνο. Αν και κάθε είδους εκλείψεις γίνονται σε όλο το σύμπαν και μεταξύ των υπόλοιπων πλανητών του ηλιακού μας συστήματος, πρακτικά ο όρος αναφέρεται στον Ήλιο και τη Σελήνη, που όταν ευθυγραμμίζονται με τη Γη σκιάζονται, ανάλογα με τη θέση των τριών ουρανίων σωμάτων. Οι Ηλιακές εκλείψεις έχουν μια ιδιαιτερότητα, που προκύπτει από το μέγεθος της Σελήνης. Η ακριβής κάλυψη του ηλιακού δίσκου από το δορυφόρο μας έχει οδηγήσει κάποιους ερευνητές στην υπόθεση ότι η Σελήνη είναι στην πραγματικότητα ένας τεχνητός δορυφόρος, που τοποθετήθηκε σε τροχιά από εξωγήινους... Τέτοια και άλλα πολλά συνηθίζονται στο χώρο των ...άστρο-βαρεμένων.
Η αστρονομική διάσταση
Αστρονομικά, οι Ηλιακές εκλείψεις συμβαίνουν όταν έχουμε Νέα Σελήνη, ενώ οι Σεληνιακές στην Πανσέληνο. Για μεγάλες χρονικές περιόδους ακολουθούν ένα κύκλο 19 ετών, όπου επαναλαμβάνονται στην ίδια μοίρα του ζωδιακού κύκλου-με μια ελαφρά απόκλιση. Πχ η τελευταία Σεληνιακή έκλειψη της 26/6/2010-με τη Σελήνη στις 4 μοίρες (περίπου) του Αιγόκερω-έχει τις ...αδελφές της, που χρονικά τοποθετούνται το 1991 και το 2029. Οι ζωδιακές ζώνες, που φιλοξενούν τις εκλείψεις σχετίζονται πάντα με τη θέση των Δεσμών της Σελήνης (Nodes). Τώρα, που οι Δεσμοί βρίσκονται στον Αιγόκερω (ο Βόρειος) και τον Καρκίνο (ο Νότιος) οι εκλείψεις συμβαίνουν είτε σε αυτά τα δύο ζώδια, είτε στα γειτονικά τους. Έτσι και το φετινό χειμώνα θα έχουμε μια Σεληνιακή έκλειψη στις 21/12 (ώρα 10:18 Ελλάδος) με τη Σελήνη στις 29 και 21΄ των Διδύμων και μια Ηλιακή στις 4/1/2011 (ώρα 10:52 Ελλάδος) με τον Ήλιο στις 13 και 38΄ του Αιγόκερω. Οι αστρονόμοι, βέβαια υπερασπίζονται με σθένος την άποψη ότι οι εκλείψεις δεν επιδρούν στις τύχες των ανθρώπων, το ακριβώς αντίθετο, όμως διατείνονται οι αστρολόγοι.
Η αστρολογική προσέγγιση
Στους αστρολογικούς κύκλους η ...καταστροφολογία δίνει και παίρνει αναπαράγοντας τον αρχέγονο πανικό των απολίτιστων προγόνων μας. Όμως που αρχίζει η αλήθεια και που τελειώνουν οι υπερβολές; Από τη μια πλευρά είναι ήδη γνωστό ότι ο κόσμος ...υπάρχει ακόμη παρά το τεράστιο πλήθος των εκλείψεων, που έχουν συμβεί ανά τους αιώνες. Από την άλλη είναι φανερό ότι πολλά αξιοσημείωτα φυσικά φαινόμενα, όπως οι σεισμικές και οι ηφαιστειακές διεγέρσεις, συνδέονται άμεσα με τις εκλείψεις. Πολλοί δογματικοί επιστήμονες η διανοητές αρνούνται αυτή την πραγματικότητα στηρίζοντας την πεποίθηση τους στο ότι δεν υφίσταται καμία άμεση (χρονικά) σύνδεση ανάμεσα στις εκλείψεις και τα φαινόμενα. Δεν θα ξεχάσω το αλαζονικό ύφος του Ν Δήμου, όταν το1999 δήλωνε στο κρατικό κανάλι, ανήμερα της εντυπωσιακής Ηλιακής έκλειψης της 11/8: «Ορίστε, δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα!» Οι μεγάλοι σεισμοί, που ακολούθησαν στην Τουρκία και την Ελλάδα, όταν η διελαύνουσα Σελήνη ενεργοποίησε τη μοίρα της έκλειψης, ούτε είπαν, ούτε πρόκειται να πουν κάτι σε ανάλογους διανοητές και φανατικούς πολέμιους της αστρολογίας. Όμως για όποιον γνωρίζει η σύνδεση είναι προφανής. Ο χρόνος των συμβάντων, που μπορεί να προκύψουν από μια έκλειψη εξαρτάται βασικά από την κίνηση των ουράνιων σωμάτων, που συμμετέχουν σε αυτή: Του Ήλιου και της Σελήνης. Και συνήθως μια πιο προσεκτική μελέτη αναδεικνύει αυτήν την πραγματικότητα.
Στην περίπτωση του σεισμού της Πάρνηθας, η διελαύνουσα Σελήνη σχηματίζει μια ακριβή αντίθεση με τον Ουρανό, αναπαράγοντας την «σκληρή» αντίθεση τους στο ωροσκόπιο της έκλειψης (ουσιαστικά ήταν ένας σταυρός με τη συμμετοχή του Άρη και του Κρόνου).
Η περίπτωση της 11/9/2001
Πάρα πολλοί αστρολόγοι έχουν προσπαθήσει να αναλύσουν την πρωτοφανή τρομοκρατική επίθεση στη Ν Υόρκη το 2001. Από αυτές τις προσπάθειες έχουν εξαχθεί χρήσιμα συμπεράσματα για τη λειτουργικότητα του γενέθλιου χάρτη των ΗΠΑ, όμως αυτό που εντυπωσιάζει είναι η καταλυτική επίδραση της σεληνιακής έκλειψης, που προηγήθηκε στις 5/7/2001, στα γενέθλια δηλαδή της χώρας. Η θέση του Άρη στον Τοξότη, στην ακμή του 4ου οίκου δίπλα στον Πλούτωνα και απέναντι από τον Κρόνο στους Διδύμους, απεικονίζει πολύ παραστατικά μια επίθεση η μια εισβολή, πολύ περισσότερο, που όλα αυτά «κάθονται» πάνω στον γενέθλιο ωροσκόπο των ΗΠΑ. Όμως από το ωροσκόπιο της Πανσελήνου (έχει +10 λεπτά διαφορά με την ακριβή στιγμή της έκλειψης) φαίνεται ξεκάθαρα η χρονική σύνδεση του χάρτη με το συμβάν της 11/9. Πιο συγκεκριμένα η επιχείρηση της Αλ Κάιντα έγινε την ημέρα που ο διελαύνων Ήλιος βρέθηκε στον ωροσκόπο (18 και 35΄ της Παρθένου) του χάρτη της Πανσελήνου! Παρατηρούμε δηλαδή μια αστρολογική ένδειξη που ενεργοποιήθηκε 2 μήνες, περίπου, ύστερα από την έκλειψη. Μπορεί τέτοιου είδους χρονικές συνδέσεις να είναι «κινέζικα» για τον μη εκπαιδευμένο νου. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υφίστανται.
Ο τύπος της επιρροής
Το κλειδί για την κατανόηση της επιρροής των εκλείψεων είναι η υπερβολή. Όλα όσα θα μπορούσαν να συμβούν εξ αιτίας της αλληλεπίδρασης των ουρανίων σωμάτων και της θέσης τους στα ωροσκόπια, γίνονται στον υπερθετικό βαθμό. Και τα άσχημα και τα καλά. Η επιρροή των εκλείψεων μπορεί να είναι ιδιαίτερα θετική, όταν τονίζουν τα θετικά στοιχεία ενός ωροσκοπίου. Αυτό είναι κάτι, που δεν πρέπει ποτέ να λησμονούμε, αν θέλουμε πραγματικά να ξεφύγουμε από τη στείρα αρνητικότητα, που παγιδεύει το μυαλό και την ψυχή. Ένα ακόμη ενδιαφέρον χαρακτηριστικό των εκλείψεων είναι η σχετικά περιορισμένη χρονική διάρκεια όσων δραστηριοτήτων αρχίζουν κάτω από την επίδραση τους. Και πάλι, όμως, κάτι τέτοιο δεν οδηγεί απαραίτητα σε μελλοντικό αδιέξοδο. Πολλά είναι εκείνα στη ζωή, που ξεκινούν με προδιαγραφές, που στη συνέχεια αλλάζουν η μετασχηματίζονται προς το καλύτερο.