Θέλω κι άλλο-Ανικανοποίητα ζώδια, απαιτητικοί πλανήτες

Πόσες φορές δεν έχουμε δώσει τα πάντα προκειμένου να αποκτήσουμε ή να πετύχουμε κάτι και μόλις έφτασε η ώρα της επιτυχίας, δεν μας έκανε πλέον καμία αίσθηση; ή πόσες φορές τρέξαμε να κερδίσουμε το στόχο αλλά μόλις τον κερδίσαμε το ξεχάσαμε σχεδόν αμέσως;

Γιατί δεν «την βρίσκω» με τίποτα;

Η ψυχολογία και η ψυχιατρική έχουν δώσει τις δικές τους εξηγήσεις για το ανικανοποίητο της ανθρώπινης ύπαρξης. Η νευροβιολογία από την άλλη προσπάθησε να εξηγήσει τους μηχανισμούς που προκαλούν ευχαρίστηση -πάλι όμως θέτοντας τον ανθρώπινο εγκέφαλο στο «ντιβάνι»- και να αναλύσει τα μυστήρια του ανθρώπινου ψυχισμού στο κυνήγι της επιτυχίας.

Το κυνήγι της ευτυχίας όμως δεν ταυτίζεται πάντα με την επιτυχία! Το θέμα αυτό του ανικανοποίητου, μου ερέθισε το μυαλό με αφορμή το ωροσκόπιο ενός καταπληκτικού παιδιού-γιός μιας φίλης μου-ηλικίας 25 ετών σήμερα που πέρασε την μέχρι τώρα πρώτη νεότητα του έχοντας καταγράψει σημαντικότατες επιτυχίες στο ενεργητικό του.

Πρώτος μαθητής καθ’ όλη τη διάρκεια των γυμνασιακών-λυκειακών του χρόνων πέρασε 5^ος στην οδοντιατρική Αθηνών, τελείωσε ακριβώς στα 5 χρόνια, αριστεύοντας! Αμέσως μετά το στρατιωτικό του που παράλληλα δούλευε κάνοντας πρακτική στο στρατιωτικό νοσοκομείο έκανε το μεταπτυχιακό του, πάλι αριστεύοντας και δημοσιεύοντας εργασίες σε επιστημονικά Αμερικάνικα περιοδικά όπου μέχρι τώρα δεν είχε καταγραφεί όνομα Έλληνα επιστήμονα. Παρόλο που πάντα θυμάμαι ότι ήταν ιδιαίτερα επιμελής με το διάβασμα του, γυμναζόταν και φρόντιζε την εμφάνισή του (όμορφος νεαρός), έβγαινε με τους φίλους του και πάντα διέθετε κοπέλες ανάλογες της δικής του καλλιέργειας και ...σούπερ εμφάνισης ( η τελευταία ήταν μια κούκλα μπαλαρίνα).

Όλα μέχρι εδώ σχεδόν φυσιολογικά, μια και πολλοί θα θέλαμε να ήταν έτσι τα παιδιά μας.

Ξαφνικά όμως και χωρίς φαινομενικά κάποιο λόγο τους άφησε όλους σύξυλους στο περιβάλλον του, κάνοντας την μητέρα του να απελπιστεί λέγοντας της ότι αποφάσισε ότι ΔΕΝ θέλει την οδοντιατρική, ότι η ζωή του δεν έχει κανένα νόημα και ότι τα παρατάει όλα και ΔΕΝ ξέρει τι θέλει να κάνει από δω και πέρα!

Φανταστείτε τώρα την μητέρα αυτή, τι σοκ πέρασε που σαν δημόσιος υπάλληλος και χρόνια διαζευγμένη έχει δώσει ότι έχει και δεν έχει για να δει το παιδί της να πραγματοποιεί τα όνειρά του. Η ψυχολόγος που τον είδε απεφάνθη ότι το παιδί είναι κουρασμένο και πρέπει να το αφήσουν να ξεκουραστεί. Η δική μου άποψη είναι ότι το παιδί έχει το ανικανοποίητο και μόλις πετύχει έναν στόχο έχει πάει αμέσως στον επόμενο και πάει λέγοντας, μέχρι του σημείου που δεν έχει πλέον στόχο στο συγκεκριμένο θέμα και χάνει κάθε ενδιαφέρον γι’ αυτόν.

Το κυνήγι της ισορροπίας

Ο Φρόιντ μίλησε κάποτε για ένα «παράσιτο» το οποίο μπαίνει εμπόδιο στον αγώνα του ατόμου για ευχαρίστηση και για να ολοκληρώσει την διαδρομή της ικανοποίησης στη ζωή του. Είναι η υπερβολή, οι πραγματικές ελλείψεις μας που δεν έχουμε ακόμα ανακαλύψει, η τάση μας στην αυτοκαταστροφή, η πιεστική ανάγκη να ανακαλύψουμε την υποτιθέμενη ευτυχία η οποία στο τέλος αποδεικνύεται δυστυχία. Και εκείνο που κυριαρχεί είναι μονίμως το ανικανοποίητο: Τι θα μπορούσαμε να είμαστε αν δεν είμαστε αυτό που είμαστε;

Ο Κρόνος στον 5^Ο οίκο του Ωροσκοπίου

Η προσδοκία ενός γεγονότος μας κάνει να νιώθουμε την επίδραση του στο σώμα και την ψυχή μας. Η περίοδος της επιθυμίας να κατορθώσουμε έναν στόχο μας είναι άκρως διεγερτική, η προσπάθεια μας συντηρεί το είναι μας και κάνει τη ζωή ενδιαφέρουσα και συγκλονιστική.

Ο Κρόνος είναι πλανήτης που σηματοδοτεί τα όρια και τις δεσμεύσεις. Ο 5^ος οίκος είναι η χαρά της ζωής (ταυτίζεται με το ζώδιο του Λέοντα) οι απολαύσεις που παίρνουμε από αυτήν και ο τρόπος που τις εκφράζουμε. Ο Κρόνος τοποθετημένος στον οίκο της διασκέδασης και της χαράς δεν θα μπορούσε παρά να λειτουργεί απαγορευτικά για τα υπέροχα πράγματα που η ζωή προσφέρει. Παρατηρημένα, τα άτομα αυτά, καταβάλουν μεγάλες προσπάθειες για να καταφέρουν να πετύχουν ότι μεγαλεπήβολο έχουν θέσει σαν στόχο, σαν όραμα. Και μόλις το πετύχουν ή το ξεχνούν αμέσως κάνουν σαν να μην έγινε τίποτα ή προσπαθούν να μειώσουν την αξία της επιτυχίας τους, γκρινιάζοντας άκυρα πότε για το ένα και πότε για το άλλο, ξεκινώντας σχεδόν αμέσως για το επόμενο μονοπάτι αναζήτησης ενός καινούργιου σχεδίου δράσης που θα τους βάλει ξανά στο παιχνίδι του κυνηγητού της επιτυχίας εφόσον το προηγούμενο απέτυχε.

Σημείωση ότι και στα ερωτικά τους τα συγκεκριμένα άτομα δεν είναι ποτέ ευχαριστημένα εκτός κι αν το ταίρι τους είναι κάποιος που «τους βγάζει το λάδι» και τους δίνει τα πάντα με το σταγονόμετρο βάζοντας στους στη διαδικασία να προσπαθούν να πάρουν κάτι περισσότερο.

Ο Κρόνος και οι ένοχες σχέσεις του

Όλες οι σκληρές όψεις του Κρόνου με προσωπικούς πλανήτες δημιουργούν στα άτομα μια ανάγκη να μην μπορούν να δεχθούν την επιτυχία τους σαν ένα μεγάλο εγχείρημα που τους προήγαγε αλλά σαν κάτι μέτριο, μετριότατο που πρέπει να συνεχίσουν να προσπαθούν με μεγαλύτερη ένταση προκειμένου να ξεπεράσουν τον έναν ή τον άλλο στόχο ενώ στην πραγματικότητα το μόνο που στοχεύουν να ξεπεράσουν είναι τον εαυτό τους και τις ενοχές που κρύβουν βαθιά μέσα τους νομίζοντας πως δεν έχουν δικαίωμα να απολαύσουν την επιτυχία τους ή την ξεκούρασή τους.

Ήλιος-Κρόνος, αναστολές στην έκφραση και τη δημιουργία (νιώθει ότι συνέχεια πρέπει να προσπαθεί).

Σελήνη-Κρόνος, αισθήματα κατωτερότητας, χαμηλή αυτοεκτίμηση, έλλειψη εμπιστοσύνης στις δυνάμεις (προσπαθεί διαρκώς για να αυτοεπιβεβαιωθεί)

Ερμής-Κρόνος, αναστολές και τάσεις αποξένωσης (λόγω περιορισμένης επικοινωνίας)

Αφροδίτη-Κρόνος, αισθηματικός περιορισμός, στέρηση έκφρασης (βασανίζουν τον εαυτό τους).

Άρης-Κρόνος, μπλοκαρισμένη ενέργεια, αδυναμία , αγώνας για άνοδο και προαγωγή στη ζωή.

Η ανικανοποίητη ποιότητα του Κρόνου είναι βέβαια έκδηλη στις περιπτώσεις των Αιγόκερων που πάντα στοχεύουν ψηλότερα. Σε αυτόν τον δρόμο όμως υπάρχει και τελικός προορισμός.

Το καλό με τον Κρόνο είναι πως τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο, όταν το άτομο καταξιωθεί και νιώσει σίγουρο μέσα από τις εμπειρίες της ζωής, τότε διακόπτεται και αυτή η φιλόδοξη και συνάμα αγχωτική πορεία. Γι αυτό συνήθως τα «Κρόνια» άτομα αρχίζουν να απολαμβάνουν την ζωή τους σε μεγαλύτερες ηλικίες.

Ο δυσαρμονικός Δίας

Αν έχετε αναρωτηθεί γιατί ορισμένες φορές αυτοί που έχουν λεφτά είναι πιο ...τσιφούτηδες και «αρπακτικά», η απάντηση κρύβεται πίσω από το ..τεράστιο μέγεθος του Δία. Όταν είναι δυσαρμονικός στο ωροσκόπιο μπορεί πολύ εύκολα να παρασύρει το άτομο σε συμπεριφορές που παραπέμπουν στον ...γιο του πάρτα όλα!

Αυτοί οι ακραιφνώς «Δίιοι» τύποι μπορεί να είναι πάμπλουτοι αλλά διαρκώς θέλουν κι άλλα σαν κακομαθημένα παιδιά. Και μάλιστα εδώ η όποια «θεραπεία» κινείται στα όρια του ανέφικτου, αφού ο εκάστοτε «παρτάκιας» βρίσκει άκρες και παίρνει αυτό που θέλει, επιβεβαιώνοντας έμπρακτα την πολιτική του. Η διαφορά του Δία με τον Κρόνο είναι βέβαια το ότι απολαμβάνει τα αγαθά και τις χαρές της ζωής, απλά δεν του φτάνουν!

Ο Άρης και η Αφροδίτη σε ανικανοποίητη σχέση

Η στενή σχέση της Αφροδίτης με τον Άρη σε όλες τις (σκληρές) περισσότερο γωνίες δηλώνουν μια διαρκή και ακατάπαυστη προσπάθεια του ατόμου για το καλύτερο! Τα άτομα αυτά συνηθίζουν να βλέπουν διαρκώς καινούργιους στόχους μπροστά τους, χωρίς να στέκονται ποτέ να απολαύσουν τα αποτελέσματα των κόπων τους. Κατά την άποψή τους μόνο η διαδρομή τους κινητοποιεί και τους κάνει ευτυχισμένους όσο δύσκολη και όσο οδυνηρή κι αν είναι. Κάθε στόχος που επιτυγχάνεται ξεχνιέται αμέσως και προχωρούν στον επόμενο.

Ο Ουρανός και ο Άρης

Το θέμα της μόνιμα μη ικανοποίησης είναι φυσικά και θέμα Ουρανού, μάλιστα οι έντονες όψεις του με τα Φώτα θεωρούνται ένα τυπικό δείγμα αίσθησης ανικανοποίητου. Το «αργεί να καταλήξει κάπου» αφορά μόνιμα τους Ουράνιους τύπους, που μπορεί να απολαμβάνουν περισσότερο τις επιτυχίες τους από τους Κρόνιους αλλά σαφώς βαριούνται πολύ πιο γρήγορα και εγκαταλείπουν ίσως και λίγο πριν την τελική επίτευξη του στόχου τους. Πολλές φορές νομίζω πως γι αυτόν ακριβώς το λόγο οι Υδροχόοι -τα παιδιά του Ουρανού- κλίνουν να αγωνίζονται για επαναστατικές μεταρρυθμίσεις, με ιδέες που τις περισσότερες φορές δεν γίνονται αντιληπτές αλλά και αποδεκτές από το σύνολο των υπολοίπων! Πως αλλιώς θα ικανοποιούσαν το νεωτεριστικό, εφευρετικό πνεύμα τους που βρίσκεται σε μόνιμη υπερδιέγερση αν οι στόχοι τους ήταν απλοί και εύκολα προσβάσιμοι; Πιθανότατα θα έχαναν κάθε ενδιαφέρον για ζωή!

Σε ανάλογο μήκος κύματος «εκπέμπουν» και οι Κριοί, εξ αιτία του κυβερνήτη τους του Άρη, ο οποίος πρώτα ...σκίζεται να κατακτήσει το στόχο του και ύστερα απλά ...βαριέται.

Ο μίστερ ανικανοποίητος

Ίσως όμως όλα τα παραπάνω να μην είναι απλώς ...οδοντόκρεμες, συγκρινόμενα με την δυναμική του Πλούτωνα. Για τον κυβερνήτη του Σκορπιού η έννοια της τελειότητας είναι πολύ σχετική. Ως εισηγητής του απόλυτου δεν μένει καθόλου ικανοποιημένος από αυτά που οι άλλοι θεωρούν τέλεια. Βουτηγμένος μέσα στην υπαρξιακή αναζήτηση και αγωνία, ξύνει τον πάτο του βαρελιού, όντας σίγουρος πως ...κάτι υπάρχει από κάτω! Τα «Πλουτώνια» άτομα συχνά καταστρέφουν ή μηδενίζουν μια πορεία ζωής, ακριβώς επειδή δεν εκπληρώνει 100% τις εκ των προτέρων προσδιορισμένες προδιαγραφές της.

Και από αυτήν την άποψη, το πλέον ανικανοποίητο ζώδιο είναι μάλλον ο Σκορπιός, πολύ περισσότερο αν αναλογιστούμε πως συμπεριφέρονται συνήθως στο ζώδιο η Σελήνη και η Αφροδίτη. Τίποτε δεν είναι αρκετό για να καλύψει τις συναισθηματικές τους ανάγκες και ζητούν διαρκώς ...κι άλλο!

Το αντίδοτο

Αναζητώντας εκείνον τον πλανήτη που μπορεί να είναι βάλσαμο στο αέναο κυνήγι των ικανοποιήσεων, φθάνουμε ...αναπόφευκτα στον Ποσειδώνα. Βουτηγμένος στην ελπίδα και προορισμένος να ζει με το ...τίποτα, μπορεί άνετα να υπερκεράσει φιλοδοξίες και εμμονές, πετυχαίνοντας την ευτυχία, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί. Γι αυτό και τα παιδιά του -οι Ιχθύες- είναι ένα από τα πιο αυτάρκη και εν δυνάμει τα πιο ικανοποιημένα του ζωδιακού. Φυσικά, ο Ποσειδώνας μπορεί να έχει και τις ...στραβές του, όταν σχηματίζει δυσαρμονικές όψεις ή όταν είναι ενταγμένος σε ένα κατά τα άλλα ανικανοποίητο ωροσκόπιο. Εκεί πλέον μιλάμε για μια αχαλίνωτη φαντασία, που οι απαιτήσεις της ξεπερνούν κατά πολύ τα όρια του εφικτού αλλά και πάλι ένα «ταξίδι» μπορεί να «υλοποιήσει» ακόμη και τα πιο τρελά όνειρα χωρίς να μπει κανείς σε μια «πραγματική» διαδικασία.

Μια Αφροδίτη χωρίς πιέσεις είναι επίσης άριστο αντίδοτο στην αίσθηση ανικανοποίητου. Η ηρεμία, ο αισθησιασμός και η ικανοποίηση είναι έκδηλα όταν παίρνει τα ηνία του ωροσκοπίου. Τουλάχιστον αυτό βλέπουμε στους Ταύρους που όταν πάρουν αυτό που θέλουν, κάααθονται και το απολαμβάνουν!

Καταδικασμένοι να πετύχουν!

Καταλήγοντας θα ήθελα να τονίσω πως τα ανικανοποίητα γενικώς στοιχεία ενός Ωροσκοπίου θεωρώ ότι στην διαδρομή της πορείας των ατόμων που έχουν τέτοια στοιχεία αυτή η «αίσθηση ανικανοποίητου» αποδεικνύεται εξαιρετικά αποδοτική και πετυχημένη γιατί πολύ απλά δεν σταματούν ποτέ και με τίποτα να προσπαθούν γι αυτό που θεωρούν το καλύτερο δυνατό. Κάθε φορά που ένας αγώνας τους τελειώνει, ένας άλλος δυνατότερος ξεκινά με περισσότερο πείσμα και ευσυνειδησία. Κάθε βρύση που συναντούν μπροστά στο δύσβατο δρόμο της ζωής δεν πιστεύουν πως έχει να τους δώσει το πιο δροσερό νερό να πιουν αλλά πάντα βλέπουν αυτή που στέκεται στο ψηλότερο σημείο ενός βουνού, και ακριβώς εκεί θέλουν να φτάσουν για να δροσιστούν!

Βιβλιογραφία

Saturn (a new look to an old Devil) Liz Green

Κοσμοβιολογία Reinhold Ebertin

Les enigmes du plaisir Francoise Anserment