Γιατί ο Ιχθύς έχει φετίχ με κάθε είδους... μαξιλάρι;

Κάθισα στην αναπαυτική πολυθρόνα του σαλονιού μου και άρχισα να σκέφτομαι -ναι, για να σκεφτώ, κάθομαι, διότι όρθια δεν αιματώνεται καλά ο εγκέφαλος μου και παρουσιάζω κάτι κενά- ότι τα Ψάρια αγαπούν ορισμένα έπιπλα και αντικείμενα... Το είχα πρωτοσυναντήσει στον γάτο μου αυτό: δεν σηκωνόταν από το κρεβάτι, κι αν το έκανε, έβαζε πλώρη είτε για την κουζίνα (μαμ) είτε για το σαλόνι, για να αράξει στον καναπέ και να δει τηλεόραση. Ο γάτος έβλεπε ανελλιπώς Τόλμη και Γοητεία και ήξερε να μου πει την πλοκή καλύτερα κι από τη σεναριογράφο της.

Είμαι δε, μάρτυρας περίπτωσης Ιχθύ φίλου που μόλις ακουμπήσει το κεφάλι του στο μαξιλάρι, έχει φύγει για την ονειροχώρα μεμιάς. Κι ύστερα οι υπόλοιποι χτυπάμε κάτι βαλεριάνες, έτσι βρε αδελφέ, για να πούμε ότι θα μας αγαπήσει και μας ο Μορφέας, αλλά που, τέτοια τύχη!

Στα μεγαλύτερα φετίχ του Ιχθύ, προσθέτω και το μαξιλάρι. Μάλλον, όλα τα μαξιλάρια. Τα μαξιλάρια του καναπέ, του κρεβατιού, ακόμη και της κούνιας στην βεράντα. Α! Φυσικά αγαπά και την κούνια την ίδια, διότι την κούνια ο Ιχθύς την θέλει. Το "κούνια που σε κούναγε" κολλάει πολύ εδώ, αλλά δεν θα πω άλλη κακία….