Η ασθένεια είναι μια σύγκρουση μεταξύ της προσωπικότητας και της ψυχής. "Bach".

by Stazomeli

Το παρακάτω βίντεο είναι μια μικρή αποκάλυψη. Ένα μικρό διαμάντι. Ρήσεις που στην πρώτη ματιά, φαίνονται τόσο απλές, σχεδόν αληθοφανής, μα για κάθε μια από αυτές, εμείς δεν κάνουμε ούτε μια σκέψη για να τις εμπεδώσουμε πραγματικά.

Τελικά, χρειάζεται, ή δεν χρειάζεται προσπάθεια για να κατανοήσει κανείς τον ίδιο του τον εαυτό, το ίδιο του το σώμα? Διότι το μυαλό μας είναι το software της ύπαρξής μας, μα και το hardware, δηλαδή το σώμα, συνδέεται άρρηκτα με το πρώτο.

‘’Σώμα μου φτιαγμένο από πηλό’’ τραγουδάει ο βάρδος και πέρα από κάθε αστείο, για μερικούς από εμάς, αυτή η μικρή πρόταση, κρύβει την μεγάλη σχεδόν αυταπόδεικτη αλήθεια: το σώμα μας, μας μιλάει. Φωνάζει και διαμαρτύρεται όταν το κακομεταχειριζόμαστε, ή ακόμα-ακόμα σωπαίνει και σε χρόνο ανύποπτο μας τιμωρεί για το φέρσιμό μας σε κλίμακες διαταραχής, που ούτε θα φανταζόμασταν ποτέ ότι θα βιώναμε.

Στο βίντεο που ακολουθεί, διάβασα μερικά πράγματα που με έκαναν να αναρωτηθώ. Απόρησα όχι τόσο με την αλήθεια τους, αλλά με τον προβληματισμό: Ακόμα κι αν το σώμα έχει τη δική του γλώσσα, δεν μπορεί! Θα την χρησιμοποιήσει κάποια στιγμή.

Κι αν μου μιλάει τώρα? Ακούω?....