Στο Συνέδριο μιλήσαμε για …τις πολιτικές εξελίξεις

by Stazomeli

Ξέρω ότι ίσως κάποιοι από εσάς ακούοντας από το αστρολογικό διαδυκτιακό συνέδριο εχθες το βραδυ προβλεψεις για τις πολιτικές εξελίξεις να νιώσατε έναν κρύο ιδρώτα να κατεβαίνει την σπονδυλική σας στήλη, άλλοι πάλι αναρωτηθήκατε εάν η Κιβωτός του Νώε σας χωράει κι εσάς για ένα ταξιδάκι αναψυχής…

Για να σας αναπτερώσω, λοιπόν, το ηθικό, σας παραθέτω την παρακάτω παραβολή:

Είναι πολύ παλιά παραβολή, τόσο παλιά, ώστε ο Θεός ακόμη ζούσε πάνω στη γη, ανάμεσα στους ανθρώπους.

Μια φορά, τον επισκέφθηκε ένας παλιός αγρότης και του είπε:

- Άκουσε, καλά. Είσαι ο Θεός, δημιούργησες το σύμπαν, αλλά πρέπει να σου πω, ότι δεν είσαι αγρότης, δεν γνωρίζεις τα πιο απλά πράγματα για τη γεωργία. Πρέπει να πάρεις λίγα μαθήματα.

- Τι προτείνεις, ρώτησε ο Θεός.

- Δώσε μου ένα χρόνο και αν όλα γίνουν έτσι όπως θα τα ζητήσω εγώ, θα δεις τι θα γίνει. Θα εξαφανίσω τη φτώχεια.

Ο Θεός συμφώνησε και έδωσε στον αγρότη ένα χρόνο.

Ο γεωργός είχε όλα αυτά που ζήτησε. Βροχή όποτε ήθελε, όχι θύελλες, αστραπές και χαλάζι, τίποτα επικίνδυνο για το σιτάρι. Ο αγρότης ήταν ευτυχισμένος, το σιτάρι φύτρωνε πολύ ψηλό! Ο ήλιος φώτιζε ή η βροχή διαρκούσε όσο ήθελε. Αυτό το χρόνο όλα ήταν σωστά με μαθηματική ακρίβεια και το σιτάρι ήταν ασυνήθιστα ψηλό.

Και τότε ο αγρότης ήρθε στον Θεό και του είπε: - Κοίτα, θα έχουμε τέτοια σοδειά, ώστε οι άνθρωποι για δέκα χρόνια θα μπορούν να μη δουλεύουν, γιατί θα έχουν ψωμί.

Όμως, όταν μαζέψανε τη σοδειά, είδανε πως τα στάχυα δεν είχαν κόκκους.

Ο αγρότης έμεινε κατάπληκτος και με απορία ρωτούσε τον Θεό:

- Γιατί συμβαίνει αυτό; Πού είναι το λάθος μου;

Ο Θεός είπε: - Γιατί δεν υπήρχε αντίρρηση, δεν υπήρχε σύγκρουση, δεν υπήρχε τριβή, γιατί εσύ απομάκρυνες τα "κακά" φαινόμενα. Γι' αυτό το σιτάρι σου έμεινε άκαρπο. Χρειάζεται λίγη πάλη. Οι θύελλες, οι βροντές και οι αστραπές θα ξυπνούσαν την ψυχή του σιταριού.

Εάν είσαι πάντα ευτυχισμένος, η ευτυχία χάνει τη σημασία της. Είναι σα να γράφει κάποιος με άσπρη κιμωλία πάνω σε άσπρο τοίχο. Κανένας δε θα μπορέσει να διαβάσει τα γραμμένα. Η νύχτα είναι στο ίδιο βαθμό χρήσιμη, όπως και η ημέρα, και οι ημέρες απελπισίας έχουν την ίδια σπουδαιότητα, όπως και οι ημέρες χαράς. Και αν σιγά-σιγά αντιληφθείς τον ρυθμό της ζωής, θα νιώσεις τον δισυπόστατο ρυθμό της, τον ρυθμό των αντιθέσεων και τότε θα βρεις τις μεγάλες απαντήσεις. Τότε θα αποκτήσεις το Μυστικό. Ακόμη και η απελπισία και η θλίψη δεν θα έχουν την συνηθισμένη καταστροφική μορφή. Όχι! Θα σ' επισκεφθεί η δυστυχία, αλλά δε θα είναι εχθρός σου. Θα συμφιλιωθείς μαζί της, γιατί θα βλέπεις το όφελός της. Θα είσαι ικανός να βλέπεις την ομορφιά της, θα καταφέρεις να κατανοήσεις για ποιο λόγο υπάρχει η συμφορά και γιατί πότε-πότε είναι απαραίτητη...