Fiction Astrology: Όταν ο Δίας και ο Κρόνος δημιούργησαν τον Χρόνο στη Γη
Αυτός ο χρόνος αναδεικνύει τον αέναο ρυθμό της ζωής και την αιωνιότητα της φύσης
Σε ένα μακρινό σημείο στον χώρο του διαστήματος, συναντιούνται ο γέρος πλανήτης Κρόνος και ο ευτραφής Δίας . Κάθονται σε ένα θρόνο που ακτινοβολεί ακατανίκητη αρχαιότητα και λαμπρότητα. Οι πλανήτες αισθάνονται τον χρόνο να σταματά, ενώ σε ασύλληπτη απόσταση η Γη παραμένει αθόρυβη στο φόντο.
Ο Κρόνος, με τα χαρακτηριστικά δακτυλίδια του, ξεκινά τη συνομιλία: «Για αιώνες, Δία, φέραμε την τάξη και τον χρόνο σε αυτό το σύμπαν. Είναι καιρός να μιλήσουμε για τη δημιουργία του χρόνου στη Γη.»
Ο Δίας, χρησιμοποιώντας την δύναμη του αιθέρα, απαντά: «Ναι, Κρόνε, αλλά η Γη είναι μια παιδίσκη πλανήτης, γεμάτη ζωή και αλλαγή. Ο χρόνος της είναι πολύ διαφορετικός από τον δικό μας.»
Ο Κρόνος, με μια αίσθηση σοφίας, συνεχίζει: «Αυτή η πολυπλοκότητα είναι αυτό που την κάνει τόσο ξεχωριστή. Πώς μπορούμε να της δώσουμε έναν χρόνο που να αντικατοπτρίζει τη φύση της;»
Ο Δίας σκέφτεται για λίγο και στη συνέχεια λέει: «Ο χρόνος της Γης είναι συνυφασμένος με τη ζωή. Ας τον κάνουμε μια ποικιλία από στιγμές, από τα πρώτα βήματα των πλασμάτων μέχρι τη μεγαλοπρέπεια των πολιτισμών.»
Καθώς οι δύο πλανήτες συνομιλούν, ο χρόνος αρχίζει να ρέει προς τη Γη, δημιουργώντας την ατελείωτη σειρά των στιγμών, που θα αλλάξουν τον κόσμο. Αυτή είναι η στιγμή που ο χρόνος γεννιέται στη Γη, σε μια ατμόσφαιρα αγάπης και σοφίας.
Ο Δίας, σκέφτεται περισσότερο και συνεχίζει: «Ο χρόνος της Γης πρέπει να είναι συναισθηματικός, να αντικατοπτρίζει τη χαρά και τον πόνο της ζωής. Ας τον κάνουμε να ρέει όπως οι ρυθμοί της φύσης, από την αργή ροή των ποταμών μέχρι την έκρηξη των ηφαιστείων.»
Ο Κρόνος συμφωνεί: «Ας δώσουμε στη Γη τον χρόνο που χρειάζεται για να αναπτύξει την πολυμορφία της, για να δημιουργήσει πολιτισμούς και να εξερευνήσει το διάστημα.»
Καθώς οι πλανήτες συνεχίζουν την συνομιλία τους, η ανταλλαγή ιδεών τους δημιουργεί έναν νέο χρόνο για τη Γη. Αυτός ο χρόνος αναδεικνύει τον αέναο ρυθμό της ζωής και την αιωνιότητα της φύσης.
Όταν η συνομιλία φθάνει στο τέλος της, οι πλανήτες αισθάνονται την ικανοποίηση ότι έχουν δώσει στη Γη έναν χρόνο που αντικατοπτρίζει τον πλούτο της ζωής της. Και έτσι, η Γη συνεχίζει να αναπτύσσεται, με τον νέο της χρόνο να αντηχεί στην καρδιά όλων των πλασμάτων που την κατοικούν.Διάβασε επίσης: