Fiction Astrology: Τα Χριστούγεννα, η Αφροδίτη και ο Παντελής
Ήταν περίοδος Χριστουγέννων και η Αφροδίτη αποφάσισε να τον επισκεφθεί
Στον πλανήτη Γη, σε ένα δωμάτιο του νοσοκομείου, βρίσκονταν ο μικρός Παντελής, που πάσχει από μια σπάνια ασθένεια. Οι γιατροί εργάζονταν ακατάπαυστα για να τον βοηθήσουν. Ήταν περίοδος Χριστουγέννων και από τον πλανήτη της, η Αφροδίτη είχε αποφασίσει να τον επισκεφθεί.
Μπήκε στο δωμάτιο με ένα χαρούμενο χαμόγελο στο πρόσωπό της και κάθισε δίπλα στον Παντελή. Το μικρό αγόρι την κοίταξε με ενδιαφέρον και αγωνία.
- “Καλησπέρα, Παντελή,” είπε η Αφροδίτη, “Ήρθα να σου φέρω δώρα και να σου διηγηθώ μερικές ιστορίες για τον πλανήτη μου.”
Ξεκίνησε να ανοίγει δώρα και ο Παντελής πλημμύριζε από χαρά. Είχε ένα μικρό κουτί με ένα αστέρι, ένα βιβλίο με πανέμορφες εικόνες από τον πλανήτη της Αφροδίτης, και ένα μικρό τσαντάκι με αστερόσκονη που έλαμπε.
Ξεκινώντας να ανοίγει τα δώρα, η Αφροδίτη του είπε, “Κάθε δώρο έχει τη δική του ιστορία, Παντελή. Το αστέρι στο κουτί αντιπροσωπεύει την ελπίδα που πρέπει να διατηρείς πάντα, το βιβλίο σε ταξιδεύει στον κόσμο μας, ενώ η αστερόσκονη στην τσάντα σου να θυμίζει ότι πάντοτε υπάρχουν ανατολές και δυνατότητες.”
Καθώς η συνομιλία εξελισσόταν, η Αφροδίτη μοιράστηκε πολλές ιστορίες για τον πλανήτη της, τα τέρατα της θάλασσας και τους ουρανούς γεμάτους αστέρια. Ο Παντελής άκουγε με ανοικτά τα μάτια και πρόσωπο γεμάτο θαυμασμό.
Τελικά, η Αφροδίτη χαμογέλασε και είπε, “Για τελευταίο δώρο, Παντελή, θέλω να σε ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μου έδωσες να σε γνωρίσω. Θέλω να σε αφήσω με την ευχή ότι όλα τα όνειρά σου θα γίνουν πραγματικότητα.”
Έφυγε από το νοσοκομείο, αφήνοντας πίσω της έναν χαρούμενο και εμπνευσμένο Παντελή. Ήταν ικανοποιημένη, γεμάτη ελπίδα και αγάπη για τον κόσμο της Γης.
Η Αφροδίτη επιστρέφοντας στον πλανήτη της, ένιωσε μια αίσθηση ικανοποίησης και ευτυχίας που δεν είχε νιώσει ποτέ πριν. Η εμπειρία με τον Παντελή την είχε διδάξει πόσο τιμητικό είναι το δώρο της ζωής και της ελπίδας. Συνειδητοποίησε πόσο σημαντικό είναι να μοιράζεσαι αγάπη και στήριξη με τους άλλους, ακόμη και αν είναι από διαφορετικούς πλανήτες.
Κοίταξε προς τα αστέρια του δικού της πλανήτη και υποσχέθηκε να επισκεφθεί τον Παντελή ξανά, φέρνοντας μαζί της ακόμα περισσότερες ιστορίες και δώρα. Ήξερε πως η φιλία τους θα συνεχιζόταν μέσα από τα χρόνια και ότι ο μικρός Παντελής θα διατηρούσε την αστερόσκονη πάντα κοντά του.
Καθώς η νύχτα έπεφτε στον πλανήτη της Αφροδίτης, ένιωσε πως είχε κάνει κάτι πολύ σημαντικό και που ο ίδιος ο πλανήτης της θα υπερηφανευόταν για τις πράξεις της. Ήταν μια όμορφη νύχτα γεμάτη αστέρια, και η Αφροδίτη αφέθηκε να ονειρεύεται για το μέλλον, γεμάτο αγάπη, αλληλοκατανόηση και ελπίδα για όλα τα παιδιά του κόσμου.
Διάβασε επίσης:
