Ελλάδα Χρόνια Πολλά!

Ήταν ένα χειμωνιάτικο πρωινό του Φεβρουαρίου του 1830 όπου οι τότε «Μεγάλες Δυνάμεις» για τα δικά τους πάντα συμφέροντα αποφάσισαν να επιβραβεύσουν μια επανάσταση. Και μια χούφτα ανθρώπων απέκτησαν κράτος. Ένα κράτος Υδροχοϊκό, εξ ορισμού δηλαδή αντιφατικό με κάθε έννοια κράτους.

Πάνω απ’ όλα όμως, οι «κουτόφραγκοι» στη βιασύνη τους να κουτσομαδήσουν την Οθωμανική αυτοκρατορία λησμόνησαν πως αυτός ο λαός έχει πολλά «κουσούρια» που θα τα έβρισκαν μπροστά τους. Ποιά τάξη και σαχλαμάρες... Εδώ παρασυρμένοι από το Ευρωπαϊκό όραμα -ένα από αυτά που μας έκλεψαν και τα πλασσάρουν για δικά τους- μέχρι κολητό τους Καρκινάκο λογιστή προσλάβαμε για πρωθυπουργό και τους-μας τάραξε στις αλχημείες και τα πράσινα άλογα.

Αγνόησαν -και συνεχίζουν να αγνοούν- πως μετά το χάος δημιουργήθηκαν οι Έλληνες και γι αυτό έχουν στο αίμα τους την ανυποταξία. Σελήνη σε αντίθεση με τον Άρη λέγεται αυτό στην αστρολογία και σίγουρα είναι ένα από τα γνήσια χαρακτηριστικά της φυλής μας.

Αλλά είναι και οι τόσοι Υδροχόοι που κάνουν το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον...

Ο Ήλιος έχει συμπαραστάτες τον Ουρανό και τον Ερμή, που περιμένουν πως και πως τους εξωγήινους. Μέχρι όμως να επιστρέψουν η Αθηνά ο Απόλλων και τα άλλα παιδιά, όλοι αυτοί ασχολούνται με την πολιτική.

Οι Έλληνες είμαστε λαός βαθύτατα πολιτικός. Έλα όμως που ως κράτος έχουμε τον Πλούτωνα στον 11ο οίκο σε τετράγωνη αλλά διόλου λογική σχέση με το Δία στον 8ο οίκο. Το αποτέλεσμα είναι ότι στη ρουλέτα του χρήματος ο κρουπιέρης είναι «μιλημένος» και ύστερα από κάθε πολιτική διαβούλευση η μπίλια κάθεται πάντα στο μαύρο. Και το μοντέλο είναι ελαττωματικό εκ της κατασκευής του. Μετά το ξεκοκάλισμα των πρώτων δανείων από τους άξεστους πρώην επαναστάτες, ήρθε ο βασιλιάς Γεώργιος να δώσει στυλ και λάμψη στη λαμογιά. Μαζί με τον εθνικό μας ευεργέτη και κουμπάρο Ανδρέα Συγγρό έφαγαν ουκ ολίγα, αφήνοντας τους απανταχού μετόχους στον άσο. Τουλάχιστον ο Αντρίκος είχε φιλότιμο. Πάρτε κι εσείς οι πτωχοί, αναφώνησε και δώστου οι ανδριάντες και οι δεξιώσεις. Για να μην πάμε όμως τόσο μακριά ας έρθουμε στα καθ’ ημάς. Να ‘σου το «βρώμικο 89», τα ομόλογα, οι μίζες, το χρηματιστήριο, η Siemens, το Βατοπέδι κι άλλα που δεν έχουν βγει ακόμη στο βουρδούγιο. Να δω και τους ανδριάντες -άντε και κα ‘να πάρκο και να ησυχάσω...

Έτσι μπορούμε πλέον να λέμε με σιγουριά ότι είχαμε την τύχη να γεννηθούμε σε μια ευλογημένη χώρα και την ατυχία να έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν!

Γιατί όπως ακριβώς ο Υδροχόος ασχολείται με τα περίεργα και τα ξένα, αφήνοντας τα «δεδομένα» και τα του οίκου του στο έλεος τους, οι Έλληνες έχουμε μια ξεκάθαρη και διαυγή εκτίμηση για τα διεθνή θέματα αλλά στα εσωτερικά τρώμε κουτόχορτο.

Λευτεριά στην Παλαιστίνη, φωνάζαμε όταν οι άλλοι μιλούσαν για τρομοκράτες. Στηρίξαμε τους Σέρβους όταν η παγκόσμια προπαγάνδα τους είχε χρίσει εγκληματίες. Χιλή, Νικαράγουα, Πορτογαλία, Ισπανία... Όπου επανάσταση μέσα ο Έλληνας!

Είναι κι αυτός ο Άρης στον Τοξότη, που δεν είναι να δει ξένους. Η θα τους λατρέψει, όπως τους Αμερικάνους μετά τον πόλεμο ή θα τους βρίζει πατόκορφα μέρα-νύχτα, όπως τους Αμερικάνους μετά τη χούντα. Wellcome Marshal-Yankees go home.

Απ’ την άλλη, ο Έλληνας-Νεοέλληνας, που όπως τραγουδάει κι ο Τζιμάκος "καίει τα δάση και κτίζει μεζονέτες" γίνεται το πρώτο κορόιδο όταν του τάξεις. Είτε το εύκολο χρήμα, είτε το διορισμό του κανακάρη του. Ατελείωτες είναι οι απάτες, ατελείωτη και η χαζομάρα.

Όμως δεν είναι μόνον ο Υδροχόος.

Η Ελλάδα έχει τη Σελήνη της στους Διδύμους κι όποια χαρτιά κι αν ανοίξω, όλα λένε ότι σε ένα ωροσκόπιο κράτους η Σελήνη δείχνει το λαό.

Τώρα αναθάρρησα...

Δείχνει δηλαδή, τον δαιμόνιο Έλληνα που έχει τουλάχιστον δύο εαυτούς, που είναι μονίμως διχασμένος ανάμεσα στο μεγαλείο και τη μιζέρια.

Ξύπνιος και κουτοπόνηρος, άρχοντας και μιζαδόρος, με μια παιδικότητα και «έξω καρδιά» αλλά και έτοιμος να βγάλει το μάτι του γείτονα του.

Υπάρχει μάλιστα μια χαρακτηριστική και διδακτική ιστορία για έναν Εβραίο έμπορο που ήθελε να ανοίξει τις δουλειές του αλλά στον ίδιο τόπο υπήρχε ένας Έλληνας που εμπορευόταν πάνω-κάτω τα ίδια είδη. Ξέροντας λοιπόν, ότι θα ήταν πολύ δύσκολο να τον ανταγωνιστεί, έπεισε έναν άλλο Έλληνα να ανοίξει μαγαζί, ακριβώς δίπλα του. Και σε χρόνο dt η αγορά έγινε δική του...

Αυτή η αέρινη Σελήνη βέβαια υποδηλώνει και την άφθαστη ευελιξία της φυλής μας. Blowing in the wind τραγούδησε ο Ντύλαν και λες και το ‘γραψε για μας.

Ο σύγχρονος Έλληνας γεννιέται χρεωμένος, στην εφηβεία γίνεται κουμουνιστής διαβάζοντας Karl Marx , ακουμπά λίγο στον σοσιαλισμό και μετά τα 35 με 40 γίνεται "του μεσαίου χώρου" με ψώνια στο Marks & Spencer ή ακόμα περισσότερο παραμένει αριστερό σοσιαλιστής με δεξιές τσέπες. Αυτό είναι καρατσεκαρισμένο από τα ίδια τα κόμματα, που ας μην το ξεχνάμε είναι ο καθρέφτης μας . Η ΝΔ έγινε η κόρη μου η σοσιαλίστρια και το ΠΑΣΟΚ έγειρε πιο πολύ κι απ τον Αγκοστίνι Ρόσι σε δεξιά στροφή.　

Αααχ... Η Σελήνη στους Διδύμους σε τετράγωνο με την Αφροδίτη και σε αντίθεση με τον Άρη. Το αιώνιο «Καφενείον η Ελλάς»!

Κι αν κάτι άλλαξε σε αυτά τα διακόσια χρόνια είναι η μετάβαση από τις μάχες των καφενείων στα ξεκατινιάσματα των τηλεοπτικών παραθύρων, στο έπος των κινητών τηλεφώνων και στη μάχη της ασφάλτου, με τον Άρη να επιμένει: «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ, ρε;»

Ο Έλλην είναι ταγμένος λάτρης της ταχύτητας και του «σιγά και ποιος είσαι εσύ που θα με περάσεις» και για αυτό κάθε έξοδο του Πάσχα έχουμε τόσα θύματα όσα και ο βομβαρδισμός του Σαράγιεβο.

Και στο μεταξύ, η Ιχθυακή Αφροδιτούλα, στην κόντρα, να χαριεντίζεται και να λιάζεται στις παραλίες «Δεν βαριέσαι, αδελφέ...»

Μεγαλωμένη με παραδοσιακά και σύγχρονα παραμύθια για κακούς λύκους Ελ, Έψιλον, Μεγάλη Ελλάδα και πολυθρύλητους σωτήρες -ξανθούς ως επί το πλείστον, λόγω Άρη στον Τοξότη- ξέρει να ξεχνιέται σε μια βολική καθημερινή ελαφρότητα και να ελπίζει στα θαύματα του Ποσειδώνα στον Αιγόκερω και τον 9ο οίκο. Θαυμαστά τα έργα σου Κύριε!

Θαυμαστά και τα χιλιάδες εκκλησάκια στις κορυφογραμμές...

Αν το καλοσκεφτούμε βέβαια, αυτό το καταιγιστικό think positive είτε από σύμπτωση, είτε από σκανδαλώδη εύνοια φαίνεται ότι αποδίδει και ότι οι προσευχές δεν πάνε στον βρόντο. Αν λάβουμε υπόψη τα θαύματα που έχουν συμβεί στην ιστορία αυτού του τόπου τότε θα υποθέσει κανείς πως ο Θεός είναι πάντα εδώ. Και δεν ήταν μόνον ο Γκάλης, που πάτησε τους Ρώσους, ούτε βέβαια ο Γιαννάκης που νίκησε τους Αμερικανούς. Ο Χριστός, η Παναγία και μια στρατιά Αγίων κατοικοεδρεύουν στην Ελληνική επικράτεια και επιστρατεύονται κάθε φορά που χρειαζόμαστε ένα θαύμα. Παναγιά μου να σηκώσουμε την κούπα! Να ’ναι καλά ο Άγιος Όττο...

Και αυτά τα θαύματα, διαδοχικά και κατ΄ επανάληψη, είτε συμβαίνουν στην πραγματικότητα, είτε στη φαντασία μας, βοηθούν να είμαστε ακόμα ζωντανοί στην σκηνή σαν πολύ hard rock συγκρότημα, που δεν δεσμεύεται από τύπους και λεπτομέρειες. Όταν μας λείπουν τα όργανα, βαράμε τα κεφάλια μας!

Ο πολυπράγμων Έλλην, λίγο Δίδυμος, λίγο Υδροχόος, λίγο Τοξότης και λίγο Ιχθύς τα ξέρει όλα και πάει χαλαρά. Αφού να φανταστείτε στην Ιταλία τον esspresso τον πίνουν σε 3 λεπτά και ο Έλληνας για τον στιγμιαίο τον φραπέ θέλει 2 ώρες στο χαλαρό του.

Και ο επίσης πολυπράγμων Έλλην αστρολόγος με μάτσο τα μαγιό-πτυχία, επιστήμων πράγμα δηλαδή, μία από τα ίδια. Φραπεδιά και αμπελοφιλοσοφία. Γι αυτό η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που έχει 5-6 ωροσκόπια και 7-8 ωροσκόπους. Κι ακόμη είμαστε στην αρχή της επιστημονικής αστρολογίας...

Ειδική μνεία οφείλω να κάνω στον Άρη. Ο brutal κοκκινοτρίχης που βρίσκεται στον 7ο οίκο, σε διαρκή σύνδεση με τη Σελήνη και την Αφροδίτη, πιστοποιεί το παγκοσμίου φήμης ελληνικό ταπεραμέντο. Greek lover κι άγιος ο Θεός...

Σκάσε μωρή! Έλεγε τα παλιά χρόνια ο σεκλέτης μουστακαλής στην γονυπετή συμβία του. Τα χρόνια πέρασαν μαζί με τις Ρωσίδες και οι ρόλοι αντιστράφηκαν -τώρα οι Ελληνίδες είναι που ρίχνουνε πεντ’ έξη- ο μύθος όμως παρέμεινε ζωντανός. Μιλιούνια εξακολουθούν να καταφθάνουν οι γυναίκες από τον ψυχρό βορρά, όπου οι περισσότεροι άνδρες είναι «πίνω μπύρα και έναν ύπνο πήρα».

Δυστυχώς ο ανταγωνισμός πλέον είναι σκληρός αφού το ρόλο του hot lover διεκδικούν επάξια οι πολυπληθείς μετανάστες, τραγουδώντας κι αυτοί στη σκαλωσιά «η δουλειά κάνει τους άντρες, το γιαπί το πηλοφόρι το μυστρί». Οπότε διατρέχουμε τον σοβαρό κίνδυνο να μας μείνει ο Άρης αμανάτι...

Άφησα τελευταίο τον Κρόνο. Ο επίμονος εισηγητής της Ψωροκώσταινας και της οικογενειοκρατίας είναι στον 4ο στο Λέοντα, ορίζοντας τις βασικές παραμέτρους της πατροπαράδοτης Ελληνικής φιλοξενίας. Πρώτα τα κατεβάζουμε κι ύστερα τραγουδάμε: «Τίνος είναι βρε γυναίκα τα παιδιά;».

Τουλάχιστον σήμερα ξέρουμε ότι είναι της Τρόικας.

Πέρασαν πολλά χρόνια, τους βασιλιάδες αντικατέστησαν οι προέδροι και οι βουλευτάδες από κούνια αλλά ο Κρόνος ακούνητος.

Τίνους εισ’ ισύ; Αν δεν είσαι της οικογενείας, του κόμματος ή κολλητός του μπάρμπα Κρον (απ’ την Κορώνη, ντε...) δεν έχεις στον Ήλιο μοίρα, ούτε τροπική, ούτε αστρική.

Πόσες επιστροφές θα χρειαστεί ακόμη ο γεροτράγος για να ησυχάσει;

Κλείνω με ένα τραγούδι, ένα ποίημα κι ένα βιντεάκι για να μην ξεχνιόμαστε...

Σαν πλανόδιο τσίρκο τη ζωή μου τη σκόρπισα

σε σταθμούς και πλατείες πού με πας δεν σε ρώτησα
τώρα δίχως πυξίδα τα ταξίδια μου κάνω
τη φωνή σου ακούω μα τι λες δεν σε πιάνω

Ελλάδα Βέμπο μου και Μαίριλιν Μονρόε
Ελλάδα Ελύτη μου και Έντγκαρ Άλαν Πόε
Ελλάδα μάγισσα, παρθένα και τροτέζα μου
Ελλάδα Τούμπα, Αλκαζάρ και Καλογρέζα μου

Μια φορά μου γεννούσες ένα πάθος παράφορο
τώρα παίζεις παιχνίδι που μ' αφήνει αδιάφορο
δεν κερδίζω δε χάνω σ' αγαπώ και σ' αρνιέμαι
κι από ένα κλαράκι του γκρεμού σου κρατιέμαι

τραγούδι :”Σαν πλανόδιο Τσίρκο”

Αυτή είναι η Ελλάδα

της Νότας Κυμοθόη

Όπου δεις μυρτιές ν΄ ανθούν και φτωχά σπουργίτια ν' αναζητούν πεινασμένα τροφή.

Όπου ακούσεις αηδονιού τραγούδι μες τις παχιές δροσιές της λεύκας και των πλατανιών τους ίσκιους.

Όπου ο αυλός και τα βελάσματα αρνιών κατρακυλούν και χάνονται στις ρεματιές μαζί με του θυμαριού τη μέθη.

Όπου δεις βουνά κακοτράχαλα και φτωχά κυκλάμινα πάνω σε βράχους κι άσπρες αρχαϊκές κολόνες, σκόρπιες παντού.

Όπου δεις να πετούν λευκά περιστέρια και να χτίζουν τις φωλιές τους σε μαύρα χορταριασμένα κανόνια.

Όπου ο ήλιος τις εποχές στολίζει και παιχνιδίζει με το φως μες τις σκιές και τ' ασπρογάλαζα χρώματα.

Όπου παφλάζουν αφροί κυμάτων και μ' άρμη πασπαλίζουν τις τράτες που ξεκινούν με το τραγούδι των ψαράδων.

'Όπου ακούσεις χαράς τραγούδια γλέντια, γέλια και πανηγυρισμούς κι ο ασβέστης να μοσχοβολά.

Όπου γυναίκες μαυροφορεμένες και σκυφτές προχωράνε με βιάση κι αξιοπρέπεια κρατώντας τον πόνο του σογιού τους μνήμη σε κόκαλα ιερά, ηρώα και μνημεία

Στάσου, ω Ξένε, να ξαποστάσεις.
Εκεί θα βρεις χαρούμενα, καλοδεχούμενα πρόσωπα
γέρων, μεσόκοπων, νέων και παιδιών να σ' αγκαλιάσουν σκυφτές προχωράνε με βιάση κι αξιοπρέπεια κρατώντας τον πόνο του σογιού τους μνήμη σε κόκαλα ιερά, ηρώα και μνημεία

Αυτή είναι η Ελλάδα!
Η χώρα που σ' έστειλα να ψάξεις και να βρεις
Η χώρα που με γέννησε!
Η ΠΑΤΡΙΔΑ μου!

Νότα Κυμοθόη, Καναδάς 1985, από το βιβλίο "ΟΙΜΩΓΕΣ" εκδ. Διογένης 1991