Εκλογές 2012

by Stazomeli

Μερικές φορές λέμε πως ότι ήταν να πάθουμε, το πάθαμε. Έλα όμως που σ’ αυτή τη χώρα δεν υπάρχει πριν και μετά! Ότι παθαίνουμε, το παθαίνουμε διότι όπως έχει παρατηρηθεί, η ιστορική μας μνήμη είναι ελάχιστα μεγαλύτερη από την μνήμη ενός…. χρυσόψαρου.

Κι εκεί που ελπίζουμε πως θα πάρουμε μια σωστή απόφαση (απλά δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα ποια είναι αυτή), μας καταλαμβάνουν περίεργες σκέψεις. ‘’Μα τίποτα δεν θα αλλάξει, ας ψηφίσω το κόμμα που είδα χτες στην TV, φαινόταν κουκλί!’’, ή ‘’Νομίζω τελικά ότι η κα. Σούλα του δευτέρου που κατεβαίνει με το κόμμα των Καθαρέξ-Λουλακέξ, είναι πολλά υποσχόμενη’’.

Υπάρχουν στιγμές που απορώ γιατί η Ακρόπολη δεν έχει φυτρώσει πόδια και την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια για άλλη χώρα. Εδώ εμείς και με το ζόρι κρατιόμαστε στις θέσεις μας και δεν πέφτουμε με αλεξίπτωτο πάνω από το Τιμπουκτού …

Από την άλλη, ανατριχιάζω όταν μου λένε ότι κρατάω το μέλλον της χώρας στα χέρια μου: φοβάμαι βρε παιδιά μην σκοντάψω και το κάνω χίλια κομμάτια (ή κόμματα, η Κυριακή θα δείξει)…