by Stazomeli
Στάσου βρε μάγκα!.. 30 κιλά σηκώνεις στην καθισιά σου στο γυμναστήριο και σε πειράξανε τα 100 γραμμάρια παραπάνω… ομορφιάς στον γλουτό μου?
Λένε ότι οι εποχές των παχέων αγελάδων τελειώσανε. Ναι, έλα όμως που μου έμειναν κάτι σουβενίρ στην κοιλίτσα και στoύς πωπούς! Λογικά θα έπρεπε να αισθάνομαι και περήφανη, μιας και είμαι ζωντανή απόδειξη ότι κάποτε στην Ελλάδα ‘’λεφτά υπήρχαν’’ (μα τι μου θυμίζει αυτό?)!
Θα μπορούσα κάλλιστα να ξημεροβραδιάζομαι στα γυμναστήρια, αν μου έκοβαν μεροκάματο κάλλους, αλλά δυστυχώς πληρώνομαι για πνευματική εργασία, όπως άλλωστε το μεγαλύτερο κομμάτι των εργαζομένων. Μα και πρακτική εργασία να ασκούσα και πάλι δε θα κέρδιζα πριμ σφιχτοδεμένου κοιλιακού ή εντυπωσιακού τετρακέφαλου.
Κατανοώ πως οι πρώτες εντυπώσεις είναι και οι πιο κρίσιμες σε κάθε νέα γνωριμία, γι αυτόν ακριβώς το λόγο όμως και δεν μοιράζω χαστούκια με το καλημέρα σας. Τότε όχι μόνο θα εντυπωσίαζα, αλλά θα ενέπνεα και έντονα συναισθήματα! Αντ’ αυτού, προτιμώ να χαμογελάω και να κερδίζω καρδιές!
Η εμμονή με τα κιλά και τα γραμμωμένα σώματα δεν είναι καινούργιο φρούτο. Μα για αυτόν ακριβώς το λόγο και με έχει κουράσει. Κάθε καλοκαίρι ως δια μαγείας, κοιλίτσες και περιττά πιασίματα οφείλουν να κάνουν φτερά για να γίνουμε θελκτικότεροι και άρα πιο ευτυχισμένοι.
Εάν αυτό το συμπέρασμα εμπεριείχε οποιαδήποτε ρανίδα εφαρμοσμένης επιτυχίας, θα ήμουν η πρώτη που θα ‘’χτύπαγε’’ οκτάωρο στο γυμναστήριο. Έλα όμως που δεν γνωρίζω πολλές όμορφες που είναι ευτυχισμένες. Περιτριγυρισμένες από άντρες, ναι, αλλά είναι σαν τα κουνούπια. Και καμιά γνωστή μου δεν ευτύχισε ποτέ με κουνούπι.
Απεναντίας, όλες και όλοι αναζητούμε έναν σωστό σύντροφο, κάποιον που να ‘’βάζει πλάτη’’ στα δύσκολα. Δεν χρειάζεται να είναι γυμνασμένη η πλάτη, αλλά η καρδιά. Κι εκείνη γυμνάζεται με συναισθήματα, κι όχι με βάρη…
