Δεκαπενταύγουστος σήμερα και σε κάθε σπίτι, δουλειά ή παρέα υπάρχει και μια μικρή ή μεγάλη Μαρία, Μαίρη, Μαριώ, Μάρω, Μαρί, Μάρα. Η Μαρία η άσχημη, η Μαρία με τα κίτρινα, η Μαρία η Πενταγιώτισσα και η Μαρία των Βράχων...
Πάντως, η υποθετική Μαρία της ιστορίας μας είναι ψηλή μελαχρινή με γαλανά μάτια πλούσια τα ελέη και -το σημαντικό- ελεύθερη, ενώ φέρει και ένα τίτλο καλλιστείων Μις Face of Zodiac. Είναι δηλαδή αυτό που λέμε «κόμματος» και το να πολιορκείται από τα αρσενικά είναι μάλλον φυσικό επακόλουθο.
Ανήμερα λοιπόν της εορτής της, οι 12 μνηστήρες του ζωδιακού την επισκέπτονται και εναποθέτουν στην ποδιά της τα δώρα τους, ευελπιστώντας στο ...καλύτερο! Το ραντεβού είναι για τις εννιά το βράδυ και όπως συμβαίνει συχνά κάποιοι πήγαν νωρίτερα κι άλλοι αργότερα.
Γύρω στις οκτώ φτάνει ο Κριός που θέλοντας να είναι αυτός που θα κόψει πρώτος την κορδέλα της έναρξης της γιορτής, πηγαίνει μια ώρα νωρίτερα. Χτυπά το κουδούνι βιαστικά, ενώ έχει σχεδόν κολλήσει στην πόρτα. Η Μαρία που μάλλον βρίσκεται στο μπάνιο καθυστερεί και ο Κριός αρχίζει να κτυπά την πόρτα με το κεφάλι.
-Εεεε... Εσείς εκεί μέσα, κουφοί είστε;
Με το άνοιγμα της πόρτας ορμά μέσα, σχεδόν πέφτει επάνω της και με ύφος κατακτητή λέει στην αλαφιασμένη εορτάζουσα:
Να σε χαιρόμαστε! εννοώντας μόνο και αποκλειστικά τον εαυτό του. Για δώρο έχει πάρει ένα μοναδικό κουζινομάχαιρο, σκαλισμένο με παραστάσεις από το Κάμα Σούτρα. Ξετυλίγει τη συσκευασία μόνος του αναφωνώντας:
-Δεν είναι καταπληκτικό;
Δεύτερος, στις εννιά παρά τέταρτο, έρχεται ο Σκορπιός που θέλει να κατοπτεύσει το έδαφος για να στήσει έγκαιρα το παρατηρητήριο του. Το δώρο του είναι ένα ομοίωμα του Δούρειου ίππου, που μέσα του έχει ένα σετ καυτά εσώρουχα. Κοντοστέκεται έξω από την πόρτα, τεντώνοντας τα αυτιά του για να ακούσει αν και ποιός έχει έρθει. Ύστερα κτυπά το κουδούνι συνθηματικά: Παύλα, τελεία, τελεία, παύλα, που σημαίνει «Χ», το σύμβολο του αγνώστου στα μαθηματικά. Μόλις ανοίγει η πόρτα βλέπει δίπλα στην Μαρία τον Κριό, που έτρεξε κι αυτός για να ανοίξει.
- Με γεια τον μπάτλερ, της λέει με νόημα κλείνοντας το μάτι. Και συνεχίζει χαμηλόφωνα, σχεδόν εχέμυθα:
-Χρόνια πολλά, αν και κανονικά έπρεπε να γιορτάζεις τον Νοέμβριο με τις παρθένες! Η Μαρία κοκκινίζει αλλά χασκογελάει ευχαριστημένη που κάποιος «την είπε» στον Κριό, το ίδιο κι ο Σκορπιός που μέσα του θριαμβολογεί: «Yeah, 1-0»...
Μετά πέντε λεπτά καταφθάνει και ο Καρκίνος φορτωμένος με ταπεράκια και ταψιά, τίγκα στα κεφτεδάκια και τις πίτες. Δίπλα του η ευτραφής grande mama, με καπελαδούρα και βεντάλια. Και φυσικά, μόλις ανοίγει η πόρτα εκείνη προφταίνει να ευχηθεί πρώτη:
-Να σε χαιρόμαστε κορίτσι μου και του χρόνου με ένα καλό παλικάρι! Άντε πες κι εσύ κάτι, συμπληρώνει, σκουντώντας τον υιό.
-Εεε... χρόνια πολλά Μαρία, ό,τι επιθυμείς: Τα μάτια σου να λάμπουν πάντα όπως τώρα από χαρά, λέει, ενώ ταυτόχρονα κοιτάει καμιά τριανταριά πόντους παρακάτω στο 85b wonder bra της Μαρίας, που κάνει και νεκρούς να σηκώνονται από το μνήμα. Ψυχούλα ο Καρκινάκος, αφήνοντας τις προμήθειες παράμερα της προσφέρει ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα και βγάζει από την τσέπη του ένα ασημένιο κλειδί. Ενθαρρυμένος και εμφανώς συγκινημένος, τολμά το μεγάλο βήμα.
-Είναι διακοσμητικό αλλά και συμβολικό. Για το σπίτι και την καρδιά σου.... Αν φυσικά θέλεις κι εσύ...
Την αμήχανη σιωπή που ακολούθησε έσπασε η φωνή της μαμάς:
-Κάτσε κούκλα μου να έρθω μέσα να βοηθήσω. Μμμ... Ωραίο σαλονάκι! Το σπίτι είναι ιδιόκτητο ή μένεις με ενοίκιο; Που είναι η κουζίνα;
Και ...φραπ με δυό δρασκελιές μπουκάρει στα ενδότερα, σέρνοντας μαζί την Μαρία και το βλαστάρι της...
Κάπου εκεί μεταξύ στήθους, τριαντάφυλλων και εδεσμάτων, η ώρα έχει πάει εννιά παρά ένα και σκάει μύτη ο Παρθένος. Ανεβαίνει από τις σκάλες με ρυθμικό βήμα, μονολογώντας: «Ανάσα clean, check. ok. Μαντιλάκια check. ok. Δώρο check. Ok». Μόλις φτάνει στον 5ο, καλεί το ασανσέρ για να τσεκάρει και την εμφάνιση του στον καθρέφτη, μήπως πετάει κάποια τρίχα...
Ισιώνει το χαλάκι της εισόδου, φορά το γάντι του και κτυπάει το κουδούνι στις εννιά, νταν. Η εορτάζουσα απασχολημένη με τον εφιάλτη στην κουζίνα, καθυστερεί 16,8 δευτερόλεπτα, δημιουργώντας τεράστιο άγχος στον επισκέπτη μας αλλά τελικά η πόρτα ανοίγει.
-Χρόνια πολλά Μαρία, με υγεία! της λέει κοιτάζοντας χαμηλά, χωρίς να μπορεί να καταλάβει κανείς αν το κάνει από σεμνότητα ή επειδή είδε ένα ζωύφιο στο πάτωμα.
-Σου έφερα κάτι χρήσιμο για τις δύσκολες ώρες, συνεχίζει, βγάζοντας από την τσέπη του 12 θερμόμετρα, το ένα σεταρισμένο με φιογκάκι και τα άλλα μιας χρήσεως χύμα σε αποστειρωμένο σακουλάκι.
-Το καλό είναι για σένα, ενώ τα υπόλοιπα τα έφερα για τους καλεσμένους. Κυκλοφορούν βλέπεις ένα σωρό ιώσεις και καλό είναι να προσέχουμε. Μήπως γίνεται σε παρακαλώ να τα χρησιμοποιήσουμε άμεσα για να σιγουρευτώ; Σε δύο λεπτά και σαράντα δευτερόλεπτα θα ξέρουμε αν είμαστε οκ. Και λέω να ξεκινήσουμε πάραυτα, γιατί ο χρόνος είναι χρήμα.
Ειλικρινέστατος ο Παρθένος, συγκλονισμένη όμως και η Μαρία, τον παραδίδει στον Σκορπιό για να τον τακτοποιήσει.
-Νομίζω πως είδα μια ψείρα στα μαλλιά σου, του λέει εκείνος εμπιστευτικά και ...αυτό ήταν. Ο Παρθένος εξαφανίστηκε στο μπάνιο και για πολλές ώρες κανείς δεν ξανάκουσε γι’ αυτόν!
Ο επόμενος επισκέπτης κτυπά το κουδούνι στις εννιά και τέταρτο, ύστερα από τον πρέποντα χρόνο καθυστέρησης, όπως ορίζουν οι κανόνες. Ο Αιγόκερως, φορώντας το εορταστικό colgate χαμόγελο του, ασπάζεται δις την εορτάζουσα σύμφωνα με το τυπικό και της παραδίδει σενιαρισμένο το δώρο της: Μια φιρμάτη τσάντα, από αυτές που ονειρεύεται κάθε γυναίκα.
-Χρόνια σας πολλά κυρία μου!
-Σας υπέρ-ευχαριστώ απαντά η Μαρία εκστασιασμένη. Το δώρο σας είναι υπέροχο, τόσο που -ντρέπομαι που σας το λέω- νοιώθω πως σχεδόν με ...εξαγοράζετε!
-Μα όχι αγαπητή μου, πραγματικά το αξίζετε, της απάντησε επιμελημένα επιδεικτικά, βλέποντας τα πρόσωπα των άλλων που πρέπει να είχαν σκάσει από τη ζήλεια τους. Ύστερα, με τον αέρα της υπεροχής να τρέχει απ’ τα μπατζάκια του, αφού χαιρέτησε ευγενικά τους παρευρισκόμενους εξαντλώντας το ερώτημα «κι εσείς με τι ασχολείστε», ξεμονάχιασε δήθεν στο άσχετο την οικοδέσποινα.
-Ξέρετε Μαρία, σε λίγο πρέπει να φύγω γιατί έχω ...χμ σοβαρή ...σύσκεψη. Αν όμως σας ρωτήσει ποτέ η αρραβωνιαστικιά μου για το αποψινό βράδυ, να της πείτε παρακαλώ ότι ήμουν εδώ μέχρι αργά. Μπορώ να βασιστώ στην διακριτικότητα σας, έτσι δεν είναι;
Μόνον ο Σκορπιός αντιλήφθηκε την στιχομυθία διαβάζοντας από μακριά τα χείλη και ένα μειδίαμα άνθισε στα χείλη του «Χε χε χε... Μείον ένας, σκέφτηκε»
Το επόμενο κτύπημα του κουδουνιού ήταν μάλλον μια έκπληξη. Στην πόρτα στεκόταν ο διαχειριστής της πολυκατοικίας και πίσω του ένας τυπάκος που χαμογελούσε στα χαμένα, χωρίς κανείς να ξέρει το γιατί.
-Καλησπέρα Μαρία και χρόνια πολλά! Μην ανησυχείς δεν ήρθα βέβαια για τα κοινόχρηστα -αύριο θα τα πούμε αυτά- απλά αυτός εδώ πρέπει να είναι δικός σου. Έχει κτυπήσει όλα τα κουδούνια ψάχνοντας, λέει, τον άγγελο του.
Και σκύβοντας της ψιθύρισε «μάλλον τα έχει κοπανήσει λιγάκι...»
-Μα-ρίαμ-μου, να τα ε-κατοστ-ήσεις! είπε με εύθυμη δυσκολία ο Ιχθύς δίνοντας της ταυτόχρονα το δώρο της: Ένα ιδιόχειρο σημείωμα σε μια χαρτοπετσέτα που έγραφε:
Τριαλαρί τριαλαρό
Μαρία, θεά μου σ’ αγαπώ
-Το έ-γραψα με τα χε-ράκια μου (χικ)
Συγκινημένη η Μαρία από την ποιητική ευαισθησία του ερωτευμένου Ιχθύ τον οδήγησε κατευθείαν στον ...Σκορπιό.
-Να σου συστήσω έναν φίλο, είπε με νόημα και αποχώρησε.
Νέα δουλειά για τον Σκορπιό που όμως δεν δυσκολεύτηκε και πολύ να αποκοιμίσει τον Ιχθύ με ιστορίες για την προηγούμενη ζωή, και την δεκαπεντάχρονη Ασέφ που ήταν ένα φτωχό παιδί των φαναριών, μέχρι που την είδε ο βασιλιάς των μπλε και πράσινων κόκκων και την ερωτεύτηκε. Να τα διαφημιστικά, να και τα μεγαλεία, τώρα πια η Ασεφ παρουσίαζε το κορυφαίο τηλεοπτικό μαγκαζίνο «Πλύντο και θα δεις».
Ο Ιχθύς χάθηκε ευτυχισμένος μέσα στις νοητές μπουρμπουλήθρες.
Ο επόμενος επισκέπτης όμως ήταν εντελώς «down to the earth».
Ο Ταύρος, φορώντας τα καλά του και με μια τούρτα παγωτό ανά χείρας περιμένει υπομονετικά να του ανοίξουν. Στην τσέπη του έχει την δωροεπιταγή που πιστεύει ότι θα κερδίσει την καρδιά της Μαρίας. Freeκοντοσούβλι για ένα μήνα από τον «Άρχοντα της μάσας».
Η οικοδέσποινα του ανοίγει και αυτός ασκώντας την ερωτική του γοητεία της εύχεται με ήρεμο δυναμισμό.
-Ομορφιά μου σήμερα λάμπεις να χαίρεσαι την ονομαστική σου εορτή!
Μετά της παραδίδει με σιγουριά την ελαφρώς λιγδιασμένη δωροεπιταγή λέγοντας:
-Αυτό είναι ένα προοίμιο της ευτυχίας μας. Βάζω και τις μπύρες!
Η Μαρία τον ευχαρίστησε θερμά, ανταποδίδοντας:
-Έχει και σαπούνι;
Σειρά έχει ο Υδροχόος που όσο βρίσκεται στο ασανσέρ συντονίζει ένα project διαμαρτυρίας για την κλιματολογική αλλαγή μέσω iphone. Για δώρο έχει εκτυπώσει την αστρολογική ανάλυση του χαρακτήρα της Μαρίας και μια ετήσια πρόβλεψη από το astrology.gr γιατί ένας Υδροχόος πάντα… είναι μπροστά!
Cool και άνετος, κάνει skip στις ευχές που είναι τρε μπανάλ και βλέποντας μαζεμένη την ομήγυρη, αναφωνεί:
-Ώρε γλέντια! Τι θα τα κάνεις όλα αυτά τα μωρά Μαρία; Είσαι να στήσουμε κατάσταση; Μισό, να δω τις συναστρίες...
Χωρίς χρονοτριβή μάζεψε τα στοιχεία γέννησης των προσκεκλημένων κι άρχισε να κάνει παιχνίδι:
-Πω, πω τι βλέπουν τα ματάκια μου! Η Αφροδίτη σε τετράγωνο με τον Ουρανό και αντίθεση με τον Πλούτωνα... Λοιπόν, ισότητα, αδελφότητα, δικαιοσύνη. Για αρχή προτείνω την Μαρία τρίο με τον Καρκίνο και τον Αιγόκερω, και τον Ταύρο εφεδρεία. Εγώ θα πάρω Σκορπιό και Κριό γιατί μου αρέσουν τα σκληρά. Και ο Παρθένος αγκαλίτσα με τον Ιχθύ στο μπάνιο, μπας και ξεμεθύσει. Μετά αλλάζουμε. Μα κάτι λείπει... Που είναι ο φίλος μου ο Τοξότης;
Κατά φωνή κι ο γάιδαρος, που λένε.
Ύστερα από ένα πληθωρικό κουδούνισμα η πόρτα ανοίγει και μπαίνει ο Τοξότης φορώντας φαρδύ πουκάμισο, βερμούδα και σαγιονάρα. Άργησε λίγο καθώς δεν έλεγε να βγει από το ταξί εάν δεν τελειώσει το 30ο ανέκδοτο. Και βέβαια μπροστά από την ανοικτή πόρτα συνεχίζει ακάθεκτος τα χωρατά.
-Γεια σου Μαρία με τον ωραίο κ... Χα χα χα!
Την τσιμπάει φιλικά και της δίνει το δώρο του, με την τιμή ακόμη επάνω: Τρία ευρώ, αγορασμένο από μαύρο.
-Μωρό μου, χρόνια πολλά. Σου πήρα έναν πολυμεταφραστή για να μιλάς με τους γκόμενους στο chat. Και να ξέρεις μου κόστισε μια περιουσία!
Η Μαρία είναι έτοιμη να σκάσει στα γέλια με τον φανφαρόνο γκαφατζή αλλά την ίδια στιγμή ο Κριός έχει βρεθεί δίπλα του σε χρόνο dt, έτοιμος να τον κουτουπώσει.
-Αγοράκι, το beach party είναι σε άλλη γειτονιά. Δεν πας να δεις αν έρχομαι;
Η κατάσταση κρέμεται από μια κλωστή αλλά την σώζει ο Ζυγός που επιτέλους έφτασε κι αυτός.
-Ειρήνη ημίν!
Καθυστέρησε ως συνήθως αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ. Αυτή τη φορά συνάντησε κίνηση στην Αποφάσεως και HairJelHighway, γωνία, όμως ο στόχος επετεύχθη και το πολυπόθητο σπάνιο άρωμα -το δώρο της Μαρίας- βρισκόταν στην τσέπη του σακακιού του.
Και αντικρίζοντας την εορτάζουσα,της λέει με τη γνωστή γαλιφιά του:
-Μη με ξυπνάς, όνειρο ζω, είσαι θεά. Χρονιά πολλά!
Ο Κριός παρατάει τον Τοξότη και στρέφεται προς τον νέο αντίπαλο.
-Σιγά τα μέλια... Για πες μας Ζυγέ, σου τελειώσαν οι καβάτζες και ήρθες ορεξάτος; Εμείς ξεροσταλιάζουμε εδώ από τις οκτώ και χαΐρι δεν είδαμε ακόμη.
-Το χάσαμε το κορμί πατριώτη, επανέρχεται γελώντας ο Τοξότης. Μα, ελάτε, δεν κάνει να τσακωνόμαστε χρονιάρα μέρα που είναι. Κι αν μπαίνει κάποιο θέμα, ας αποφασίσει τελικά η Μαρία που έχει το γενικό πρόσταγμα».
Σοφά ομίλησε ο Τοξότης και συνέχισε:
-Είστε για μια μπιριμπίτσα;
Η Μαρία ήταν στα αλήθεια γοητευμένη αλλά και σαστισμένη με τα αρσενικά που ήταν έτοιμα να σφαχτούν στην ποδιά της. Μήπως έπρεπε να ενδώσει τώρα στον Ιχθύ για να σταματήσουν οι εχθροπραξίες; Έτσι κι αλλιώς αυτός κοιμόταν... Ή μήπως να δηλώσει παντοτινή σκλάβα του Αιγόκερω, με τις πολλές ...συσκέψεις; Α πα πα, δεν θα έμπλεκε με Γραμματείς και Φαρισαίους ούτε γι αστείο. Για μια στιγμή πίστεψε πως θα χάσει τον έλεγχο και όλα θα τελειώσουν πρόωρα αλλά μια φωνή μέσα της, της είπε «περίμενε να έρθουν κι οι υπόλοιποι».
Και να, που εισέρχεται μεγαλοπρεπώς ο αρχοντικός Λέων. Καθυστέρησε βέβαια επίτηδες, για να κάνει εντύπωση και να μιλούν όλοι γι’ αυτόν αλλά συν Αθηνά και χείρα κίνει. Με μια θεατρική γυροβολιά, γονατίζει μπροστά στη Μαρία, με ύφος δέκα καρδιναλίων.
-Μαρία, Μαρία, χρόνια πολλά είσαι η βασίλισσα της ομορφιάς, της λέει με θαυμασμό και ύστερα, σκύβοντας, της φιλά τα γοβάκια και απαγγέλει με στόμφο:
-Αχ Ιουλιέτα, Ιουλιέτα... Γιατί να είμαι ο Ρωμαίος;
Το ηχηρό κλαπ-κλαπ του Σκορπιού, έδωσε τέλος στο μίνι δράμα.
-Μπράβο θεατρίνε, πόσες ώρες έκανες πρόβα στον καθρέφτη σου; Έχεις κάτι ουσιαστικό να προσφέρεις ή είσαι μόνον λόγια;
Η προσβολή ήταν μεγάλη και προς στιγμήν ο Λέοντας πήγε να τραβήξει το σπαθί του, δεν βρήκε όμως παρά έναν απλήρωτο λογαριασμό της ΔΕΗ.
-Ας είναι, ποταπό σκουλήκι... Στην χαρίζω, μόνον για να μην χαλάσω τούτη τη γιορτή.
Και βάζοντας το χέρι στην δεξιά τσέπη βγάζει το μονόπετρο για την εκλεκτή της καρδιάς του.
-Αυτό είναι για σένα, μοναδική μου αγάπη! λέει κοιτάζοντας πρώτα την Μαρία στα μάτια κι ύστερα περιφρονητικά τον Σκορπιό.
-Κι αν έχει κάποιος κάτι πολυτιμότερο να σου προσφέρει, ας το πράξει τούτη την ώρα, μετά θα είναι πια πολύ αργά...
-Σαν πολλοί δεν μαζευτήκαμε; Σχολίασε ο Κριός.
-Να το συζητήσουμε βρε παιδιά, ανταπάντησε ο Ζυγός.
-Πότε θα φάμε; Ρώτησε ο Ταύρος.
-Εγώ φεύγω, βαρέθηκα τις ανόητες συμπεριφορές, που δεν είναι παρά κατάλοιπα των παιδικών τραυμάτων και του εθισμού στα τούρκικα σήριαλς. Είστε όλοι ψυχάκιες, εμού συμπεριλαμβανομένου!
Είπε ο Υδροχόος και βρόντηξε την πόρτα πίσω του.
-Πάει κι αυτός, σκέφτηκε ο Σκορπιός
Πάνω που όλα έδειχναν να συνεχίζονται στραβά με κίνδυνο να τελειώσουν ακόμη χειρότερα τα γοερά κλάματα του Καρκίνου ήρθαν σαν από μηχανής θεός:
-Ουά! Όλα αυτά με πληγώνουν βαθιά. Θέλω μια αγκαλιά τώρα, θέλω τη μαμά μου!
Συγκινημένοι, πέσαν όλοι επάνω του να τον νταντέψουν με πρώτη τη Μαρία. Χαρά ο Καρκίνος...
-Χούφτωστον, χούφτωστον, είπε ο Τοξότης, σπάζοντας την βαριά ατμόσφαιρα και όλοι λύθηκαν στα γέλια.
Σχεδόν δεν άκουσαν το κουδούνι που κτυπούσε επίμονα.
Στην πόρτα στεκόταν ο Δίδυμος και πίσω του ο Υδροχόος.
-Good evening to everybody! χαιρέτησε ο Δίδυμος και συνέχισε δείχνοντας τον Υδροχόο.
-Κοιτάξτε τι σας έφερα! Τον βρήκα στο ισόγειο να κουβεντιάζει για τα θέματα της πολυκατοικίας και τον τσίμπησα. Μου είπε όμως ότι εδώ μέσα δεν γίνονται Σόδομα και Γόμορρα, γι’ αυτό και την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια. Να όμως που ήρθαν οι ενισχύσεις και επέστρεψε!
-Κλιπιτικλόπος... Επιβεβαίωσε ο Υδροχόος
Ακολούθησε ένα τέταρτο φλυαρίας με τον Δίδυμο να μιλάει επί παντός επιστητού και τον Τοξότη να αβαντάρει ενθουσιασμένος.
Στο άψε – σβήσε άρχισαν οι πλάκες και τα καλαμπούρια και οι ανταγωνισμοί ξεχάστηκαν.
Η Μαρία έβαλε μουσική κι όλοι άρχισαν να χορεύουν. Όλοι; Μα ναι, ο Ιχθύς ξύπνησε, ο Παρθένος επανήλθε στην εκτός φρίκης πραγματικότητα κι ο Σκορπιός το ‘ριξε στις ζεμπεκιές. Μέχρι κι ο Ταύρος παράτησε το τσιμπολόγημα κι άρχισε το τραγούδι, γουργουρίζοντας.
Αργά-αργά, βαριά-βαριά
σ' ακούω στο σκοτάδι
Το κουρασμένο βήμα σου να σέρνεται
κάθε βράδυ, κάθε βράδυ
Μόνον ο Αιγόκερως έλειπε και κρίμα γιατί τέτοια ευκαιρία σύγκλισης δύσκολα θα την έβρισκε ξανά. Αν και αυτός είχε τη δική του, με την γραμματέα του...
-Οπ, παραλίγο να το ξεχάσω, φώναξε ο Δίδυμος.
Μαρία, το δώρο σου!
Και βγάζοντας από την τσέπη του ένα iphone, άρχισε να εύχεται τραγουδιστά σε ραπ μαντινάδα ρυθμό:
Σου ευχόμαστε να ζήσεις
Και να χιλιοχρονήσεις
Πάνω στην οθόνη
Το πνεύμα σου ν’ αφήσεις
Ακούμπα το θεό
Και πιάσε το ρυθμό
Με στυλ και φαντασία
Πάρε το μετρό
Να φύγεις στο διάστημα
Μαζί με τον Κουστώ
Αχ τι καλά, είπε η Μαρία. Είμαστε πάλι μια ωραία ατμόσφαιρα!
Δεν πρόλαβε να το πει και τσακ ...έσβησαν όλα τα φώτα. Και τελικά η υπερφόρτωση του δικτύου λόγω καύσωνα είχε τις ...συνέπειες της. Μέσα στο απόλυτο σκοτάδι έχασε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Φωνές, βογγητά αναστεναγμοί, επιφωνήματα και μυστήριοι γδούποι αντικατέστησαν τους χορούς και τα τραγούδια.
Πάντως η Παναγία έκανε το θαύμα της και ύστερα από εννέα μήνες η Μαρία παντρεμένη πια με τον Ιχθύ, έφερε στον κόσμο ένα υγιέστατο μωράκι. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο δώρο για τη γιορτή της.
Αλλά αν θέλετε να μάθετε ποιός πραγματικά επωφελήθηκε από την κατάσταση δεν θέλει και ρώτημα. Αυτός που βλέπει καλύτερα στο σκοτάδι!
