Δίδυμοι 2011: Διαβολομαζώματα, ανεμοσκορπίσματα...

Η είδηση έσκασε σαν βόμβα στην 4Χ4 κοινωνία σας. Ο Δίας που τόσο καιρό σας κανάκευε ετοιμάζει τις βαλίτσες του για τον Κριό, αφήνοντας σας μόνους με τον πόνο σας. Πέμπτος οίκος χάλια, δέκατος φρίκη, όγδοος παναγιά βόηθα, τι θα κάνετε χωρίς το χοντρό; Ήδη μάλιστα πληροφορείστε ότι κάποιοι σας αντιγράφουν και εμφανίζουν τα έργα σας για δικά τους, μαζεύοντας όλο το πακέτο. Παράξενο, συνήθως συμβαίνει το αντίστροφο... Θα πρέπει να χάσετε πολύτιμο χρόνο για νομικές λεπτομέρειες και τη διασφάλιση του κλοπιράιτ. Ψάχνετε απεγνωσμένα για ένα φως στο τούνελ, μια παρηγοριά. Δεν μπορεί θα υπάρχουν και χειρότερα. Αποκαμωμένοι γέρνετε στο κινητό σας κι ονειρεύεστε…

Είστε λέει ο Πρωθυπουργός…

Ο Δίας τον έχει εγκαταλείψει μεσοπέλαγα μόνο κι έρμο, στην κρίση του χρέους και με ένα μνημόνιο, νααα... Μόνο κι έρμο; Όχι εντελώς... Είναι μαζί του και το φάντασμα του Τρικούπη «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν!»
Ωιμέ… Τις πταίει άραγε; Με το κουπί στο χέρι, αλληλοκοιτάζει τους δύο front line εαυτούς του και αναφωνεί: It’s your fault!
Ο ένας Γιώργος πράττει προς τα δεξιά, ο άλλος μιλάει προς τα αριστερά αλλά ποιος θα καλύψει το κέντρο; Κάνει κρούση για τον Τσάβι αλλά η Μπάρτσα δεν τον δίνει. Και η αριστερά δεν γνωρίζει τι ποιεί η δεξιά… Η μόνη λύση για να ξεπεραστεί το αδιέξοδο είναι οι εκλογές. Θα ζητήσει μια φρέσκια ζωδιακή εντολή χωρίς εκβιασμούς και φτηνά διαφημιστικά κόλπα. Συνεπής στο ύφος του, φτιάχνει δύο εκδοχές για να πιάσει μεγαλύτερο target group.

1) Λαέ του ζωδιακού! Η με ψηφίζεις η σε ρίχνω στην υπόγα που δεν έχει σήμα!
2) Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή Καλλικράτης…
Η ανταπόκριση του κόσμου είναι μεγαλειώδης Τρεις κι ο κούκος ψήφισαν –ο κούκος μάλιστα λάλησε και πιάστηκε για άκυρο. Οι υπόλοιποι τον έγραψαν κανονικά: Αναμείνατε στο ακουστικό σας με μουσική υπόκρουση το The Times they are a Changin’ του Μπομπ Ντύλαν.

Άει στην ευχή… Ουδεμία κατανόηση. Όλοι τον πρήζουν με τα ασήμαντα προβλήματα τους ξεχνώντας ότι έχει να συνδιαλλαγεί με δύο εαυτούς-χώρια τον συμμαθητή του τον Αντωνάκη και την τρόικα. Κανείς δεν καταλαβαίνει πόσο δύσκολο είναι στις μέρες μας να παραμένεις ένας ισορροπημένος και έντιμος διπρόσωπος.
Αναπόφευκτα, βάζει σε εφαρμογή το σχέδιο Β, τα ειδικά σεμινάρια.
Σύμβουλοι, γκουρού, πράσινες κομμώτριες, υδραυλικοί, πολιτικοί αναλυτές, κομισάριοι και celluloid ΔοΝηΤες, σε ένα χειμαρρώδες brain storming αναλαμβάνουν να τον ενισχύσουν με δημιουργικά μηνύματα του ασυνείδητου, τρώγοντας τον αγλέουρα και πίνοντας το Βόσπορο... Κι αυτός αναγκάζεται να γίνει λίγο νομικός, φοροτεχνικός, μηχανικός, ηλεκτρονικός και κοπτορράπτης... Τρέχουμε τώρα!
Plan C. Αρχίζει να εφαρμόζει τα όσα ωραία έμαθε. ΦΠΑ και φόροι, γκρεμός. Περαίωση, ρέμα... Έσοδα γιοκ! Ανάθεμα τις εξαιρέσεις, τον Σόρο την Ντόρα και το κακό συναπάντημα… Όλα είναι στον αέρα και η προθεσμίες τελειώνουν.

Στο μεταξύ ο Δίας κουνάει το μαντήλι και τα μαύρα σύννεφα πληθαίνουν.
Τον Ιανουάριο στο υπουργικό συμβούλιο η πόρτα ανοίγει και μπουκάρουν εφτά μαυριδεροί με κλαρίνα και νταούλια. Όχι δεν ήρθαν για τα κάλαντα ετεροχρονισμένα, ούτε είναι Αφγανοί τουρίστες... Αρχίζει ο χορός του Ζαλόγγου. Κάθε στροφή και καρέκλα. Φρουπ... Πάρτην κάτω! Στο τέλος απομένει μόνο ένα άθλιο κουτσό σκαμπό, που δεν μπορούσε να πηδήξει και ο Πάγκαλος που δεν χωρούσε να βγει.
Το κενό εξουσίας και η χρεοκοπία βρίσκονται προ των πυλών. Γρήγορα τους εναλλακτικούς στόχους! Μα που είναι οι στόχοι; Ψάχνει παντού αλλά το μόνο που βρίσκει είναι ο στόχος με τα βελάκια, του προηγούμενου πρωθυπουργού και μια φωτογραφία του Αστακού-θεός σχωρέστον. Ευτυχώς όμως έχει ακόμη τον άσο στο μανίκι του. Last chance, Pampoukis…Τοκ, τοκ.. Όχι, όχι, όχι κι αυτός… Αντί για το πολυπόθητο Γκράαλ του φέρνει ένα αναμνηστικό δισκοπότηρο από το duty free.

Και ενός κακού μύρια έπονται… Τον Φεβρουάριο ο Ουρανός από τον 10ο οίκο βομβαρδίζει ανελέητα τις ΔΕΚΟ και το Δημόσιο, ενώ ο Ποσειδώνας από τον 9ο τον κτυπά στο πιο ευαίσθητο σημείο του ζωδίου, την επικοινωνία. Η δημόσια διαβούλευση καταρρέει, ο Γιώργος πιάνει πάτο και η επιστροφή στη λίθινη περίοδο της αντιπολίτευσης και του Βενιζέλου δείχνει αναπόφευκτη… Σε μια κρίση απελπισίας αλλά και σωφροσύνης παραδίδει ο ίδιος την εξουσία στην αντιπολίτευση αλλά κανείς δεν είναι τόσο τρελός για να την πάρει. Μπροστά στην επιμονή του να παραιτηθεί, μια ομάδα επαναστατών τον τσουβαλιάζει και τον οδηγεί δεμένο πισθάγκωνα στον Άνθιμο. Ο σεπτός ιερέας κοιτά με οίκτο τον παλιό του συνδαιτυμόνα και ασκεί με θέρμη τα καθήκοντα του: Έξελθε πονηρόν πνεύμα, του σαρκίου τούτου... Ο Γιώργος αντιστέκεται σθεναρά απαγγέλλοντας εδάφια του Μπουτάρη αλλά εις μάτην. Το πρωθυπουργιλίκι δεν το γλιτώνει με τίποτα.

Έχοντας πλέον το μαχαίρι στο λαιμό και έτοιμος να θυσιαστεί για τη χώρα, απευθύνεται στον Πλούτωνα: Μεγάλε, έχω πρώτο πράμα… Συλλεκτικός εαυτός Νο 8, με μαλλί αφάνα made in USA. Τζάμπα… 100 δις ευρώ και είναι δικός σου… Ο Πλούτωνας όμως δεν μασάει… Ακολουθώντας κατά γράμμα τη μόδα, απαιτεί κι αυτός από τον Πρωθυπουργό να υπογράψει ένα μνημόνιο συνεργασίας όπου ζητάει επιπλέον τους εαυτούς 6 και 15, για να κλείσει τον προϋπολογισμό του έτους, ενώ θέλει και τη συνεκμετάλλευση του 7. Μα τι λέει ο τάπας; Σιγά μην του δώσει και τη στολή του μαραθωνοδρόμου… Τον αρχίζει στο μπούρου-μπούρου και ύστερα από 3.971.112 λεπτά πολιτικής εισήγησης και στοχευμένων σαρδάμ ο πλανήτης παραδίδει το πνεύμα και ομολογεί τα πάντα: Το δράμα που ζει με τον Ποσειδώνα κάθε φορά που ο τριαινάκιας του βγαίνει απ’ την εξωτερική και παρκάρει στον ακάλυπτο, αρπάζοντας τις ψυχές μέσα απ‘ τα χέρια του. Αιώνες κρατάει αυτή η ιστορία και δεν βρέθηκε ένας τροχονόμος να του δώσει κλήση, έστω μια Μαριλίζα να του κόψει το βήχα και το κάπνισμα. Όμως τα απανωτά κτυπήματα της μοίρας δεν είχαν τελειωμό. Η Περσεφόνη του έκανε νερά με εκείνον τον Υποθετικό-τον Άδη ντε-ανάθεμα το Βίτε, τη Μέρκελ και τη Γερμανία τους!, Ύστερα ήρθαν η Έριδα η Σέντνα, η Ουμέα-μα τι ονόματα είναι αυτά;-και αυτός ο γελοιωδέστερος όλων ο Μάκε-μάκε, που τον εκθρόνισαν από την εσχατιά του Ηλιακού συστήματος. Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, τα πλανητικά σπρεντς πήγαν στα ύψη, η Μούντις τον υποβάθμισε σε νάνο κι έμεινε να βοσκάει τα κατσίκια στον Αιγόκερω.

Ο Γιώργος πάντα είχε την ικανότητα να τουμπάρει τους συνομιλητές του. Και τώρα που ο Πλούτωνας βρίσκονταν σε μια βαθιά υπαρξιακή κρίση και στο άσπρο του το χάλι ήταν η ευκαιρία της ζωής του.
Επιστρατεύει λοιπόν όλα τα όπλα της διπλωματίας:
- Τσιγαράκι;
Ο μαυροτάπας τσίμπησε και ανακάθισε στη γκλίτσα του…
- Πες μου Πρωθυπουργέ, δεν είμαι ο πιο κακός, δεν είμαι ο σκοτεινότερος σκοταδιστής του σκότους;
- Αγόρι μου τρελό και μαυροτσούκαλο! Είσαι το τέλος, είσαι ο γίγαντας του διαστήματος, είσαι ο …κάκαρος… Μπροστά σου ο Βόλντεμορτ είναι παιδική χαρά-μήπως σου περισσεύει κανένα ευρώ;
Ο Πλούτωνας μεθυσμένος από χαρά παρατάει τα κατσίκια κι αρχίζει να τον κυνηγάει στις ραχούλες: Στάσου… μύγδαλα!
Η συμφωνία κλείνεται στο πι και φι. Έναντι συμβολικού ανταλλάγματος (ένα χαλούμι και μια στριφτή μακεδονική πίτα), ο Πλούτωνας του παραχωρεί τα αποκλειστικά δικαιώματα της αναγέννησης και δίνει εντολή στα κεντρικά στο Λάνγκλεϊ να του δώσουν τη μυστική συνταγή για το πώς θα μαζέψει όλο το χρήμα εν μια νυκτί και θα σώσει τη χώρα από την οικονομική καταστροφή.
Για ξεκάρφωμα, ο Τζιμ Φελπς ντυμένος μαζορέτα του παραδίδει το υλικό σε τουρκικό wc στις τουαλέτες του Ειρήνης και Φιλίας: Δεύτερη τρύπα όλο ευθεία, σκριν στο καζανάκι, αριστερή τρίπλα, ασίστ, καλάθι και φάουλ. Με το πάμ-παμ/παμ,παμ,πάμ,παμ να ηχεί στο πορτοκαλί Mp3 βουτά στο χαρτομάνι και ανασύρει τη μαγική συνταγή στενογραφημένη σε ένα τετράφυλλο και αφράτο σόφτεξ: χρυσός, ουράνιο, πετρέλαιο, Θράκη, Αιγαίο, συνδιαχείριση, USA… ουάου!… να και μια φωτό του Κίσινγκερ στα νιάτα του-τι κούκλος Δίδυμος θεέ μου!
Η λίστα με τα ξεπουλήματα βρίσκεται πλέον στα χέρια του. Το μυαλό του παίρνει γρήγορες στροφές και στα γνωστά πρότυπα του Mission Impossible, αφού τα αποστηθίσει όλα, σκουπίζεται αμέσως για να μην αφήσει ίχνη.

Την επαύριον, περήφανος, με το ζεστό χρήμα στην τσέπη και το Εξκάλιμπερ υψωμένο, ετοιμάζεται για ένα ακόμη ιστορικό διάγγελμα.
«Λαέ του ζωδιακού! Πετύχαμε! Η Ακρόπολη είναι δική μας!»