Η συνταγή της επιτυχίας ίσως να είναι μια, ίσως πολλές, ίσως να μην υπάρχει, ίσως να μην πετύχει ποτέ.
Καθένας από εμάς, μπορεί να πειραματιστεί, να δοκιμάσει πολλούς τρόπους για να πλησιάσει τους στόχους του και να προσπαθήσει να αισθανθεί, να ευφρανθεί τις φευγαλέες στιγμές ευτυχίας. Κάποιοι, αρκούνται στα λίγα και απλά. Κάποιοι άλλοι, επιζητούν περισσότερα, έχουν δυσκολότερους στόχους, πιο απαιτητικούς σε κόπο και χρόνο.
Πόσοι από εμάς όμως ευτυχήσαμε προσπαθώντας να ικανοποιήσουμε τις προβαλλόμενες σε εμάς απαιτήσεις των τρίτων? Μην παρεξηγείτε: δεν είναι μεμπτό να ικανοποιούμε και να ευχαριστούμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα και τις επιθυμίες τους. Αυτό άλλωστε, δεν είναι αγγαρεία, αλλά βαθιά αγάπη και αφοσίωση.
Αναφέρομαι στον ευρύ κύκλο, περίγυρο, κοινωνική μας τάξη, κ.ο.κ. που χωρίς να αρθρώσει λέξη, μας φορτώνει με ένα σκασμό από προδιαγραφές συμπεριφοράς, αλληλεπίδρασης, στόχων, επιδόσεων και η λίστα δεν έχει τέλος.
Μείνε ο εαυτός σου, νιώσε τον πυρήνα σου και έσου αληθινός. Υπάρχουν ρόλοι που πρέπει να αποδεχθείς, υπάρχουν και ρόλοι που μπορείς με ευγενικό, αυθεντικό, ήπιο τρόπο να αποφύγεις να παίξεις.
Άλλωστε, δεν υπάρχει λόγος να φορέσεις το φόρεμα που σε στενεύει στο πάρτι της φίλης σου. Δεν χρειάζεται να είσαι σέξυ, όταν εσύ αισθάνεσαι ξεκάθαρα άνετα με αυτό που είσαι: ένα γλυκύτατο πλάσμα, με ένα πλατύ χαμόγελο στα χείλη!
