Πάνω που λες να βάλεις τις σκέψεις σε μια τάξη μέσα στο κεφάλι σου (αγώνας ολόκληρος!), να αρθρώσεις δυο φράσεις με νόημα, να βάλεις μπροστά ένα νέο σχέδιο, να πιάσεις την άκρη του νήματος και να βρεις επιτέλους το μέρος στον πλανήτη που ξημερώνει μια άσπρη μέρα, τσουπ! και σου σκάει ένας Ερμής ανάδρομος! 21 Ιανουαρίου με 11 Φεβρουαρίου, να τον προσέχετε τον ατζαμή!
Έχει θράσος το τυπάκι! Τρείς με τέσσερις φορές το χρόνο, σε αναστατώνει και ψάχνεις να βρεις λόγια να τον βρίσεις, μα ούτε αυτό δεν μπορείς να κάνεις. Χάνεις τα κλειδιά σου, το μπούσουλα και τις ευκαιρίες που περνούν μπροστά από τα μάτια σου, γιατί απλά, τίποτα δεν είδες, τίποτα δεν άκουσες...
Βολικό είναι, δε λέω, να τα φορτώνω όλα σε έναν πλανήτη που από άποψη και καπρίτσιο, αποφασίζει να βάλει όπισθεν. Από την άλλη, δεν είμαι χαζή να τα φορτώνω σε εμένα, που διαθέτω κι ένα ανεβασμένο self image. Αν είναι να φταίει κάποιος ή κάτι, ας φταίει αυτός ο Ερμής με τις διάσημες πλέον οπισθοδρομήσεις του.
Και ναι, ξέρω καλά τι πρέπει να κάνω: να καθίσω ακίνητη, να περιμένω να περάσει, αποφεύγοντας να υπογράψω οτιδήποτε σημαντικό, προσέχοντας τα λόγια μου (ας τα μασήσω λίγο να δω τι γεύση έχουν) και να μείνω πιστή σε ότι γνωρίζω κι αγαπώ, απελευθερώνοντας τον εξερευνητή που κρύβω μέσα μου, μετά την πάροδο του.
Από τη δική μου την πλευρά, θα κάνω ότι μπορώ για να τον περάσω ανώδυνα και χωρίς να μετρήσω απώλειες. Από την πλευρά του, απαιτώ να μου φέρει πίσω, ότι έχω χάσει τους τελευταίους 6 μήνες από κλειδιά, γυαλιά, μυαλά, κι ότι άλλο έχει ευχαρίστηση...
Οι καλοί λογαριασμοί, κάνουν τους καλούς φίλους κύριε ανάδρομε. Περάστε, οπισθοχωρήσετε και αφήστε μας κι εμάς, να συνεχίσουμε με τη ζωή μας! Δεν αντέχω άλλο δράμα σας λέω!
...............................................
