Τοξότης, το ζώδιο του μήνα

Δέσε τα κορδόνια σου μόνο, μην τα πατήσεις και φας τα μούτρα σου...

Αφήσαμε τον εμμονικό του ζωδιακού πίσω μας (τον Σκορπιό, ντε), για να περάσουμε στο άλλο άκρο του: τα πάντα όλα, κι όπου μας βγάλει. Κι αν μας έβγαζε και κάπου καλά θα ήταν, αλλά μπλέξαμε με τον τύπο που σκορπίζεται προς όλες τις κατευθύνσεις και χαΐρι δεν βλέπει, ούτε εκείνος, ούτε κι εμείς.

Ανεμοσκορπίσματα, ανεμομαζέματα έχω να σχολιάσω, αλλά το αυτάκι του Τοξότη δεν ιδρώνει, κι όλο σε νέες περιπέτειες μπλέκει. Σε κακό το έχει άγκυρα να ρίξει και με ένα πράγμα να ασχοληθεί και να το τελειώσει. Το ξέρω αδελφέ μου ότι βαριέσαι γρήγορα, κι ότι χρειάζεσαι διαρκώς νέα ερεθίσματα, αλλά κάνε μου τη χάρη να μην κουνιέσαι πολύ, με ζαλίζεις.

Λένε ότι ψάχνεις την αλήθεια πέρα από τα στενά όρια της απτής πραγματικότητας, ότι δύνασαι να κοιτάς την μεγάλη εικόνα των πραγμάτων, αλλά το μόνο που βλέπω εγώ, είναι τον τύπο που θα παραγγείλει την πιο κουλή γεύση παγωτού (και θα δηλώσει ότι του αρέσει κιόλας) και τον άνθρωπο που μας σπάει τα νεύρα με τις αδικαιολόγητα βαθιές αναλύσεις του, σχετικά με την χαζοκωμωδία που μόλις είδαμε στο σινεμά.

Ψάξε για βάθος, αλλά μην γυρεύεις ψυχαναγκαστικά παντού την αλήθεια. Στο κάτω κάτω, μπορεί ο Ντόναλντ να είναι απλά μια πάπια στην Λιμνούπολη, κι όχι μια περσόνα με κρυφούς συμβολισμούς για το συλλογικό ασυνείδητο. Έλεος πια με την διευρυμένη οπτική σου γωνία! Μάζεψε την, αρχίζει να με διαολίζει!

Είπα Ντόναλντ και θυμήθηκα τον Γκαστόνε (τον σκανδαλωδώς τυχερό του ξάδελφο), ή αλλιώς εσένα. Μα είναι εξοργιστική η τύχη σου καλέ μου, ώρες ώρες. Έχεις εκείνον τον Δία πάνω από τον ώμο σου, να σου κρατάει το χέρι, μην τυχόν και κουραστείς. Βλακεία να κάνεις, από τον 6ο να πέσεις, και θα σου φέρει στρώμα πουπουλένιο να προσγειωθείς (αυτά βλέπει ο Αιγόκερως και κάτι άλλοι και τρώνε το καπέλο τους).

Τέλος μάζεψε την παντιέρα της ανεξαρτησίας σου από τα μούτρα μου, δε βλέπω μπροστά μου. Δεν δίνεις λογαριασμό σε κανέναν, προχωρείς αγέρωχος και δε δένεσαι με τίποτα. Σκέτο αδάμαστο πουλάρι είσαι, τρομάρα σου, εκτός κι αν η μαμά έχει φτιάξει... γιουβαρλάκια! Δε λέω, καλή η ανεξαρτησία, αλλά σα τα γιουβαρλάκια, δεν έχει!

Έτσι δεν είναι καρδιά μου;!

.............