Αφροδίτη στον Τοξότη! Άσε με να φύγω και μην με κρατάς!

Η σχέση είχε παλιώσει, η ρουτίνα την κούρασε και το κλουβί (αν και χρυσό) που την έκλεισαν, την τρόμαζε. Έψαχνε για καινούργια ερεθίσματα, αλλά ο καλός της, δεν της χάρισε ούτε ένα. Προσπαθούσε να την κρατήσει ευτυχισμένη και ασφαλή, αλλά εκείνη ασφυκτιούσε. Εκείνος δεν καταλάβαινε ότι ποτέ δε θα του ζητούσε όρκους αιώνιας αγάπης, αλλά απόλυτη ελευθερία, για να μπορεί να κινείται προς όλες τις κατευθύνσεις. Κάπως έτσι, πήρε το θάρρος και μια μέρα του ζήτησε να χωρίσουν. Μάζεψε τα πράγματα της κι από τότε, δεν την ξαναείδε ποτέ... Δεν επέστρεψε ποτέ ξανά...

Κάπως έτσι αισθάνεται η Αφροδίτη στον Τοξότη.

Ολάκερος ο κόσμος είναι το καβούκι της και τίποτα δεν την σταματά από το να τριγυρνάει ευτυχισμένη και ανάλαφρη όπου εκείνη αγαπά. Αποζητά πάντα να περνάει όμορφα, γυρεύει ανθρώπους με θετική ενέργεια και διάθεση για εξερεύνηση, κίνηση, δράση. Μίλα της για σταθερότητα, ασφάλεια, μονιμότητα και θα την δεις να χαμογελάει καθώς θα... απομακρύνεται στο βάθος. Χάνει κάθε ενδιαφέρον όταν τα πράγματα παίρνουν μια πορεία, ιδιαίτερα όταν η πορεία είναι σταθερή κι αμετάβλητη.

Διαθέτει όραμα, περιέργεια, αυθορμητισμό, αγάπη για γνώση, νέες εμπειρίες, άπειρη διάθεση για φλερτ! Αυτό το τελευταίο τη βάζει και σε πολλούς μπελάδες, αλλά είναι κι εκείνο το στόμα της... το ανοίγει και της φεύγει... η αλήθεια σε δόσεις άφθονες και φαρμακερές!

Πεισματάρα όταν το θέλει κι επικριτική χωρίς να το επιδιώκει! Μπορεί με άνεση να ασκήσει κριτική, όχι όμως και να την δεχτεί! Είναι εγκάρδιος και γελαστός τύπος, αλλά στην στενοχώρια της, πρόσεξε πως θα την πλησιάσεις. Εκεί τα πράγματα σοβαρεύουν.

Μην της ζητάς εκείνο που δεν μπορεί να σου υποσχεθεί. Προτίμησε να αποδεχτείς την φύση της που δεν επιδέχεται χαλινάρια, καλούπια, κανόνες, υποταγή. Η ανεξαρτησία της είναι όλη της η περιουσία! Χωρίς αυτήν θα νιώσει να πνίγεται και να υποφέρει.

Μια τέτοια Αφροδίτη, δεν παγιδεύεται: σπάει τα δεσμά της και γίνεται... ανάμνηση!

.......................