Υδροχόο βλέπω κι Υδροχόο δεν έχω

Καλώς το πνεύμα το ασυμβίβαστο, το ελεύθερο, το πολιορκημένο από ιδέες, μεγαλύτερες κι από τη ζωή την ίδια!

Κόπιασε κι έλα να μου πεις ποιος άνεμος σε φέρνει και ποιος θα σε ταξιδέψει πριν τα μάτια προλάβω να ανοιγοκλείσω. Υδροχόο βλέπω κι Υδροχόο δεν έχω. Αλίμονο αν ρίξεις ποτέ άγκυρα ή δεις πόρτα κλειστή. Θα σηκώσεις την κόκκινη παντιέρα, κι όποιος προλάβει να κρυφτεί, Άγιο έχει. Τάμα το 'χεις λογαριασμό να μην δίνεις, αλλά μη νομίζεις πια ότι ψήλωσες και 10 πόντους!

Κουβαλάς τον σπόρο της εξερεύνησης, της ανατροπής, αλλά κι ένα πείσμα ψυχοβγάλτη. Με νύχια θα υπερασπιστείς ό,τι αγαπάς (μας τα παν κι άλλοι αυτό, βλέπε Σκορπιός), αλλά αν βρεις ιδανικό μεγαλύτερο, πετάς τα όπλα και ξεκινάς για νέες πολιτείες (...να μας γράφεις).

Σου αναγνωρίζω την έξυπνη ατάκα, το μυαλό το εύστροφο, το χιούμορ το αιχμηρό, αλλά υπογραμμίζω και την σαρκαστική σου στάση. Για κάποιον που αγαπά τον κόσμον όλον, μάλλον θα έπρεπε να μην γυρίζεις το μαχαίρι στην πληγή. Τάκτ το λέμε εμείς οι βαρετοί άνθρωποι, δοκίμασέ το, δεν πονάει...

"Ας κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο", σκέφτηκες μια μέρα και ξεκίνησες να γκρεμίζεις ό,τι άλλοι με τόσο κόπο έχτιζαν τόσα χρόνια. Μαστροχαλαστή θα σε έλεγα, αλλά είναι οι προθέσεις σου καλές και εκείνο το μάτι σου κακία δεν έχει. Ας είναι. Αγαπάς τον άνθρωπο, βάζεις τον εαυτό σου στην άκρη κι εκ μέρους του συνόλου, εκφράζεις -με βία κάποιες φορές- την απαίτηση για αλλαγή, μεταμόρφωση, βελτίωση.

Έλα όμως που το ιδανικό το μεγάλο, το καλό, καλό σε εσένα μερικές φορές δεν κάνει. Χάνεις τον εαυτό σου, απορροφώντας τις δονήσεις σαν σφουγγάρι κι η καρδιά σου, μοιάζει να παύει να χτυπάει μερικές φορές. Το ξέρεις φαντάζομαι ότι έχεις τη φήμη του ανθρώπου χωρίς αισθήματα. Και να πω ότι δεν αγαπάς... Απλά αγαπάς το όλο, και ξεχνάς να αγαπήσεις τα επιμέρους κομμάτια του. Παράπονα δημιουργείς και μάλιστα πολλά. Κοίταξε γύρω σου. Δεν μπορείς να χωρέσεις ιδανικά, επανάσταση, ρηξικέλευθες αλλαγές και μια ζωή απλή (νορμάλ τη λέμε εμείς οι υπόλοιποι, αλλά να μη σε προσβάλλω), σε μια προσωπικότητα, μια ζωή.

Κι αν ό,τι γράφω είναι μακριά από εσένα... Ψάξου! Ο ωροσκόπος θα φταίει, να μου το θυμάσαι!