07:30 Χτυπάει το ξυπνητήρι. Το κλείνει και κλείνει τα βλέφαρά του για 2 ακόμα λεπτάκια. Τι γλυκός που είναι ο ύπνος... Τι ανάλαφρα τα όνειρα... zzzz...zzzz....zzzz....
08:05 Τον ξυπνάει μια δυνατή κόρνα απ' έξω και έντρομος συνειδητοποιεί ότι δεν πρόλαβε να σκοτώσει τον δράκο που του επιτέθηκε στον ύπνο του, ενώ προσπαθούσε να διασχίσει μια απέραντη θάλασσα γεμάτη με κουφέτα, καβάλα στον Κίτσο, το καναρινάκι της γιαγιάς του, που πέθανε όταν ήταν 11. Τρέχα γύρευε...
08:15 Αφού συνέλθει, πετάγεται για να προλάβει να ετοιμαστεί και να πάει στο γραφείο τρέχοντας, γιατί έχει αργήσει. Το ξανασκέφτεται και αποφασίζει ότι δεν αξίζει να αγχωθεί, γι' αυτό με το πάσο του, μπαίνει στο αμάξι, βάζει μουσικούλα και ρουφάει με ευχαρίστηση το καφεδάκι του, όσο είναι κολλημένος στην κίνηση. Ρίχνει και κανένα στίχο τραγουδιστά στον αέρα και την περνάει ζάχαρη. Α! Κάτσε να δει και τι παίζει στο FB και στο Twitter όσο περιμένει το φανάρι να αλλάξει χρωματάκι. Αφού δεν μπορεί να διακτινιστεί, ας το απολαύσει τουλάχιστον!
09:15 Φτάνει στο γραφείο, χαιρετάει τους πάντες με χαμογελάκι διαρκές και κάθεται στη θέση του. Διαπραγματεύεται με τον εαυτό του αν θα αδράξει την ημέρα ή όχι, αλλά του αποσπάνε την προσοχή τα γλυκά που κερνάει ο συνάδελφος που έχει τη γιορτή του. Τελικά, παίρνει το σουδάκι με τη γέμιση σοκολάτας κι αισθάνεται δικαιωμένος με την απόφασή του. Την ημέρα θα την αδράξει στα σίγουρα, αλλά αυτή τη στιγμή είναι απασχολημένος: μασάει και ρεμβάζει. 2 σε 1.
13:30 Κάνει ένα διάλειμμα από τη δουλειά για να χαλαρώσει και να τσιμπήσει κάτι. Αφηρημένος όπως ήταν το πρωί, ξέχασε να πάρει το ταπεράκι του με το φαγητό, επομένως παραγγέλνει κάτι ελαφρύ κι υγιεινό (σουβλάκια, πατάτες και αναψυκτικό. Γλυκό δεν τρώει γιατί παχαίνει...). Τρώει και χαζεύει γύρω γύρω, ενώ αισθάνεται το στομάχι του βαρύ και το κεφάλι του ελαφρύ. Πώς να συνεχίσει με πάθος τη δουλειά τώρα;
17:30 Σχολάει και τρέχει να πάρει το δρόμο της επιστροφής. Αναλογίζεται ότι πρέπει κάποια στιγμή να πατήσει στο γυμναστήριο που έχει γραφεί από το Σεπτέμβριο, αλλά είναι πεπεισμένος ότι αυτή η στιγμή, δεν έχει έρθει ακόμα. Το σκέφτεται και νιώθει κουρασμένος.
Α, πα πα πα πα...
19:30 Θα πάει τελικά για καφέ με έναν φίλο του να ανταλλάξουν δυο κουβέντες και να πιούν ένα καφεδάκι. Ας χαρεί και τη ζωή του λίγο! Όχι μόνο δουλειά κι υποχρεώσεις! Μια ζωή την έχουμε στο κάτω κάτω. Μην τη σπαταλάμε σε ανούσια πράγματα και άθλιες σοβαρότητες...
22:30 Η ώρα έχει περάσει, η κουβέντα έχει φουντώσει, η παρέα έχει μεγαλώσει, κι ο Ιχθύς μας την έχει καταβρεί! Η ώρα περνάει ευχάριστα, παραγγέλνει και κάτι ωραία ποτάκια, έχει χαλαρώσει, έχει νυστάξει, μπροστά του δεν βλέπει από την κούραση, αλλά ακόμα δεν έχει πει την τελευταία του καληνύχτα. Εκεί! Βράχος το Ψάρι!
00:30 Ο Ιχθύς μας είναι πια με τα πιτζαμάκια του στο κρεβατάκι του, έτοιμος να υποδεχτεί τον Μορφέα, τον αγαπημένο του φίλο. Κλείνει τα ματάκια του, αναλογίζεται την Παγκόσμια Ειρήνη, την Αγάπη και την Ελπίδα. Αυτή η τελευταία είναι η κοπέλα που έχει βάλει στο μάτι. Όλα καλά στον κόσμο του, όλα καλά ελπίζει και στον έξω κόσμο. Πολλά σκέφτηκε και κουράστηκε ακόμα περισσότερο...
Άντε καληνύχτα κόσμε, κι αύριο πάλι τα ξαναλέμε. Κι αν έχω και κέφι, θα πιάσω την πέτρα και θα τη στίψω. Αν όχι, θα πάω για σουβλάκια...
