Ιχθύες

Το Αλφαβητάρι των Ιχθύων

Αφαίρεση, αφηρημάδα, απροσδιοριστία, ασάφεια, απουσία, αυταπάρνηση, ανιδιοτέλεια, απάτη, αυταπάτη, αλληγορία, απομόνωση, απόκρυψη, απόσυρση, αρώματα, άρωμα (θέραπι), άσυλο, ασθένειες

Βότανα, Βασιλεία (των Ουρανών)

Γρίφος (η ζωή μου είναι ένας...), γιόγκι, γκουρού

Διαίσθηση, διόραση, διάμεσα, δεισιδαιμονία, δηλητήριο, διαλογισμός, δι΄ ευχών των αγίων...

Εξιδανίκευση, έκσταση, εκτόπλασμα, εξωσωματικές εμπειρίες, εθελοτυφλία, ευχή, εξαφάνιση, έχω (ένα μυστικό...), ελάχιστη (αντίσταση), ευγένεια

Ζωή (μετά θάνατον...)

Ησυχία (κοιμάμαι...), ηλιοβασιλέματα

Θεός, θρησκεία, θρησκοληψία, θαύμα, θρύλος, θάλασσα, θολούρα, θεραπείες

Ιάματα, Ιανός, ιατρική (εναλλακτική), ιδανικά, ιερά

Καλές (και ...κακές) Τέχνες, κεριά (και ...λιβάνια), κβαντομηχανική, κοινοκτημοσύνη, κομμουνισμός, κρυφό, κρυψώνα, κλοπή, Κάλχας

Λούφα (και παραλλαγή), Λούης (έγινε), λιάρδα

Μεταφυσική, μαγεία, μυστήριο, μαντεία, μύηση, μαντζούνια, μύθος, μυθολογία, μεταμφίεση, μονές, μοναχοί, μέθη, μέθεξη

Νεράιδες, ναι (λέω πάντα), ναυτικοί, νοσοκομεία, νέφος, ντίρλα

Ξεχνώ (τα δύσκολα), ξωτικά, ξεμάτιασμα

Ουσίες (και) οινοπνεύματα, ομίχλη, όσμωση

Πίστευε (και μη ερεύνα), πίστη, προσευχή, παραίσθηση, πνευματισμός, πέλματα, παράσιτα, προδοσία

Ρομαντισμός, ρέμβη

Σύμβολα, συλλογικό (ασυνείδητο), συμβόλαια (άκυρα...), συμπόνια, σιωπή

Τρέλα, ταξίδια (αστρικά), τηλεπάθεια

Ύπνος, ύπνωση, υποπόδιο, υπογλώσσιο

Φαντασία, φυγή, φυγάς, φαντασίωση, φιλοσοφία, φίλτρα (μαγικά), φάρμακα, φύκια (για μεταξωτές κορδέλες), φυλακές, φύλακας (άγγελος), φινέτσα

Χάος, χάνος, Χαμαιλέων, χάνομαι, Χριστιανισμός

Ψέματα, ψυχικές (διαταραχές), ψαράς, ψαρέματα

Ωραιοποίηση

Ιχθύες

Η Φυλακή

Οι Ιχθύες έχουν την ατυχία να ζουν σ’ ένα κόσμο, που οι κανόνες του έχουν θεσπιστεί από πραγματιστές. Δεν είναι ακριβώς γνωστό ποιά άδικη μοίρα και ποιός άστοργος γονιός τους έριξε σ’ αυτόν τον πλανήτη ενδεδυμένους με σάρκα και οστά, φυλακισμένους σε μια πραγματικότητα, που δεν είναι δική τους. Το μόνο, που γνωρίζουμε με βεβαιότητα είναι ότι προσπαθούν μονίμως να δραπετεύσουν. Μέχρι να τα καταφέρουν κρύβονται και υποδύονται. Η λαϊκή σοφία, πάντα πρωτοπόρα, έχει αποτυπώσει σε δεκάδες φράσεις και παροιμίες αυτήν την στρατηγική με πιο γνωστούς, ίσως, πρωταγωνιστές την πάπια, τον κοριό και τη σουπιά.

Η πρώτη γραμμή άμυνας είναι η μη συμμετοχή. Αν τυχόν, ο ...εχθρός τους εξαναγκάσει σε δράση, ακολουθεί η παραπλάνηση και η φυγή. Οι Ιχθύες μπορούν να γίνουν τα πάντα για να μη δώσουν στόχο, να μην αποκαλύψουν την ιδιαίτερη φύση και, κυρίως, τους έξω-πραγματικούς σκοπούς τους. Μπορούν να γίνουν ακόμη κι αυτό, που ποτέ δεν φαντάζονταν ότι μπορούν να γίνουν. Όπως και μπορεί να μη γίνουν ποτέ αυτό που είναι! Μπερδευτήκατε; Αναλογιστείτε πόσους Ιχθύες γνωρίζετε και πόσο διαφορετικά συμπεριφέρονται στην καθημερινότητα τους. Μπορεί να είναι σ’ αυτόν τον κόσμο η και να μην είναι, ίσως και τα δύο μαζί. Αν βλέπουμε που είναι, δεν ξέρουμε τι κάνουν κι αν ξέρουμε που είναι δεν βλέπουμε τι κάνουν. Κάθε στιγμή δε, η παρατήρηση μπορεί να αλλάξει το αποτέλεσμα...

Στο πέρασμα των αιώνων κοσμολόγοι και φυσικοί έχουν επεξηγήσει κι έχουν διαλευκάνει δύσκολες έννοιες και μυστήρια του σύμπαντος. Με τους Ιχθύες, όμως, δεν ήθελε η δεν μπόρεσε να ασχοληθεί κανείς, έτσι, μοιραία, το βάρος έπεσε στους αστρολόγους. Η αλήθεια (..;) είναι, ότι ο γνήσιος και αυθεντικός Ιχθύς βρίσκεται στο Υπερπέραν. Αυτός, που εμείς αντιλαμβανόμαστε - ο υπαρκτός- δεν είναι παρά μια παραμορφωμένη εικόνα στον καθρέπτη της ύλης. Αναπόφευκτα, όμως, μόνον αυτόν μπορούμε να περιγράψουμε.

Ο υπαρκτός Ιχθύς

Όποιος γεννιέται με τον Ήλιο στο ζώδιο των Ιχθύων αντιμετωπίζει ένα θεμελιώδες πρόβλημα ταυτότητας. Ο κεντρικός εκφραστής της προσωπικότητας, σαν να λέμε ο βασιλιάς του ωροσκοπίου, έχει παραιτηθεί, έχει αποσυρθεί από τις εξουσίες του, αφού, για τον ίδιο, η βασιλεία του «δεν είναι αυτού του κόσμου». Οι μνηστήρες (οι άλλοι πλανήτες ,δηλαδή), που πάντα παραμονεύουν να αρπάξουν την εξουσία, προσπαθούν ο καθένας να επιβάλει το δικό του θέλημα, ανάλογα με τη θέση του. Έτσι στο ερώτημα «ποιός αλήθεια είμαι εγώ και πού πάω» απαντά πότε ο Άρης, πότε ο Κρόνος, πότε η Σελήνη δημιουργώντας ένα καθεστώς κυκλοθυμίας, που όμοιό του μόνον στους Καρκίνους συναντάμε. Συχνά ο θρόνος αλλάζει χέρια κάθε ημέρα, αν όχι κάθε ώρα. Ο βασιλιάς Ήλιος ουδόλως ενδιαφέρεται να αποκαταστήσει τον νόμο και την τάξη. Είναι απών και το μόνο που προσπαθεί να υπερασπιστεί είναι η απουσία του από τα εγκόσμια.

Όταν όμως ο άνθρωπος Ιχθύς ταυτίζεται με τον Ήλιο στους Ιχθύες, τότε η ζωή του χαρακτηρίζεται από αυτό, που οι άλλοι αποκαλούν κενό. Βλέπει στο κενό, σκέπτεται στο κενό, οι προσπάθειές του πέφτουν στο κενό, ενίοτε και ο ίδιος. Για τους άλλους κενό σημαίνει απόσυρση, απραξία, αδράνεια, ύπνος. Για τον Ιχθύ, όμως το κενό είναι σήριαλ γεμάτο δράση -και τι δράση- έστω κι αν οι άλλοι δεν την βλέπουν. Όνειρα, συναισθήματα, σκεπτομορφές, ενέργειες και πνεύματα άγνωστης προέλευσης, κινούνται ατάκτως από και προς κάθε κατεύθυνση. Τα εγκεφαλικά φίλτρα, που η μάνα φύση έδωσε στο ανθρώπινο είδος για την προσαρμογή του στον πλανήτη Γη, στην περίπτωση του Ιχθύ, υπολειτουργούν. Δεν είναι προστατευμένος από την ψυχική -η όπως αλλιώς μπορεί να οριστεί- αλληλεπίδραση. Συμμετέχει σ’ αυτήν βιωματικά.

Η διαρκής και αδιάλειπτη επαφή του με το Ασυνείδητο έχει πολύ ενδιαφέρουσες συνέπειες. Ανασύρει με ευκολία μνήμες αρχέτυπα και σύμβολα, που συχνά τον παρασύρουν σ’ ένα τυφλό δημιουργικό χορό. Κινείται και δρα σαν υπνοβάτης αποκαλύπτοντας αιώνιες αρχές, αναλογίες και μυστικά, στην Τέχνη την Επιστήμη και όπου αλλού του ζητηθεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του.

Στις καθημερινές συναλλαγές του λειτουργεί αφαιρετικά συλλαμβάνοντας, κυρίως, την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Οι πρακτικές και τεχνικές λεπτομέρειες δεν υφίστανται, διαγράφονται ως ενοχλητικές. Όταν διαμορφώνει η, ακριβέστερα, αισθάνεται ένα συμπέρασμα είναι σχεδόν αδύνατον να περιγράψει το πως έφθασε σε αυτό. Συχνά κάνει διαδοχικά λάθη, που, παραδόξως, το ένα διορθώνει το άλλο. Ωστόσο η διαισθητική του προσέγγιση αποδεικνύεται στην πράξη πολύ πιο εύστοχη από μια «έγκυρη» λογική ανάλυση.

Ο υπαρκτός Ιχθύς δεν λέει ποτέ την αλήθεια, όταν πιστεύει ότι κάποιος θα πληγωθεί από αυτήν. Βέβαια, οι κακές γλώσσες λένε, ότι το κάνει σκοπίμως για να καλύψει τις πομπές του. Υπάρχουν άφθονα παραδείγματα και για τις δύο εκδοχές. Το θέμα της ηθικής του Ιχθύ είναι -κι αυτό- μετέωρο, γιατί ναι μεν είναι φίλα προσκείμενος στην Αγάπη, αλλά ανάλογα με το τι πιστεύει η φαντάζεται, μπορεί να εξιδανικεύσει τόσο το καλό, όσο και το κακό. Και η ηθική, που απορρέει από την πίστη είναι δίκοπο μαχαίρι. Στον ατελή κόσμο μας διαπράχτηκαν, από εκστασιασμένους πιστούς, πάρα πολλά αποτρόπαια εγκλήματα.

Οι σχέσεις των Ιχθύων

Η γυναίκα Ιχθύς καλείται πρώτα απ’ όλα, να λύσει το γρίφο του απροσδιόριστου προτύπου, απαντώντας σε θεμελιώδη ερωτήματα: Τι είναι ο άνδρας; Ιππότης, πρίγκιπας άγγελος, σύμβολο, ιδανικό η ένας κοινός θνητός, που φτύνει και ξερνάει; Είναι καλύτερα να βρίσκεται κοντά και να τα βλέπει όλα η να ξεκουμπιστεί στα ξένα και να μην ξέρει τι του γίνεται; Κατά τα άλλα, η μυστηριακή ατμόσφαιρα, ο μύθος, το άρωμα, η γαλίφα στάση και κυρίως η ματιά του τύπου «δεν φαντάζεσαι τι μπορώ να σου προσφέρω», συνθέτουν μια μαγική συνταγή, που κάνει τις γυναίκες του ζωδίου σχεδόν ακαταμάχητες. Οι άνδρες πιστεύουν ότι κρατούν τα κλειδιά του παραδείσου κι επιπλέον μακαρίζουν την τύχη, που έριξε στο δρόμο τους ένα τόσο εύκολο «θύμα». Ωστόσο, για το ποιός θα είναι τελικά το θύμα, οι πιθανότητες είναι μοιρασμένες. Σε κάθε περίπτωση το ευχάριστο για τους άνδρες παραμένει: Ότι και να πάθουν, δεν θα καταλάβουν τίποτα!

Η ποιητική διάθεση, ο ρομαντισμός και η ευγένεια είναι τα τυπικά χαρακτηριστικά των ανδρών Ιχθύων. Βέβαια η ιδανική εικόνα που πλασάρουν προς τα έξω δεν έχει πάντα το ανάλογο αντίκρισμα. Οι αντίζηλοι τους λένε πως, στην πραγματικότητα, δεν είναι παρά ψεύτες, άπιστοι, τεμπέληδες και μεθύστακες, που έχουν αποστηθίσει δυο, τρεις «πιασάρικους» στίχους για να συγκινούν τις ευαίσθητες καρδιές. Η αλήθεια (...) είναι, ότι οι Ιχθύες παραμυθολογούν ελεεινά αλλά πάντα καλοπροαίρετα, έχοντας σαν πρωταρχικό σκοπό την ευτυχία του συντρόφου τους. Όσοι τους παρεξηγούν, απλά δεν αναγνωρίζουν την ευαίσθητη φύση τους και το πόσο εύκολα μπορεί να πληγωθούν. Εξ άλλου, όπως επανειλημμένα τόνισαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, ...οίνος ευφραίνει καρδίαν!

Οι Ιχθύες στην κοινωνική εξέλιξη

Η Εποχή των Ιχθύων (0 - 2.200 μ Χ ,περίπου) χωρίζεται ουσιαστικά σε δύο φάσεις. Στην πρώτη κυριάρχησε το θρησκευτικό στοιχείο και κάθε λογική η κριτική σκέψη ήταν ενταγμένη σε αυτό. Θεολογικές έριδες, αιρέσεις και αξεπέραστες δογματικές διαφορές χαρακτήρισαν μια μάλλον μελαγχολική περίοδο, όπου η κρατική εξουσία και ο πολιτισμός, στο σύνολο του, συνδέθηκαν αναπόσπαστα με τη δύναμη και τις βουλές της Εκκλησίας, τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση.

Στη δεύτερη φάση εξωτερικεύθηκαν βασικά γνωρίσματα του απέναντι ζωδίου, της Παρθένου. Η σταδιακή ενίσχυση της αστικής τάξης των εμπόρων και των βιοτεχνών προήγαγε την εξειδίκευση, την οργάνωση της παραγωγής, την ανάπτυξη της τεχνολογίας και βέβαια το σκεπτικισμό για όλες τις Εποχιακές αξίες, που η στρεβλή εφαρμογή τους οδήγησε την Ανθρωπότητα στους «Σκοτεινούς Αιώνες».

Η φαντασία στην εξουσία

Με την επικράτηση της λογικής και την άνθηση των επιστημών, το Ιχθυακό στοιχείο, όπου δεν παρέμεινε ως είχε, μεταλλάχθηκε. Φιλοσοφικά και ιδεολογικά ρεύματα επαναδιατύπωσαν, ανθρωποκεντρικά, κάποια από τα αιτήματα του ζωδίου: Ειρήνη, ισότητα, αδελφοσύνη. Κι ακόμη περισσότερο, εσωτερική τελείωση, επαφή με τη θεία ουσία, που δεν βρίσκεται σώνει και καλά στους ουρανούς αλλά μέσα μας.

Το κρυφτούλι μεταξύ Ιχθύων και Παρθένου συνεχίστηκε με ποικίλα αποτελέσματα. Ο Φρόιντ άνοιξε το κεφάλαιο του Ασυνείδητου, ο Μπρετόν και οι υπερρεαλιστές ανέδειξαν τον ψυχικό αυτοματισμό στην τέχνη και τη ζωή ενώ οι φυσικοί τάραξαν την ...αυθάδη βεβαιότητα του Νευτώνειου σύμπαντος εισάγοντας τη Σχετικότητα και την Κβαντομηχανική.

Ο άνθρωπος είναι ένα άρρωστο ζώο...

Η Ανθρωπότητα βιώνοντας στην πράξη τα διλήμματα του άξονα Ιχθύων - Παρθένου πέρασε σε μια φάση οξείας ...ψυχικής διαταραχής. Πίστη η λογική, χάος η τάξη, όραμα η ρεαλισμός, χαλάρωση η εντατικοποίηση;

Πέρασε καιρός για να κατανοήσουμε η να αισθανθούμε ότι η λύση δεν βρίσκεται στην απόρριψη αλλά στη σύνθεση.

Όταν υποχωρεί η λογική εμφανίζεται ο φανατισμός, η αμάθεια και η δεισιδαιμονία. Αλλά όταν η πίστη και το όραμα διαστρέφονται η αποσύρονται, αποδείχτηκε ότι αφήνουν πίσω τους την απανθρωπιά, την εξαθλίωση από τη χρήση των ψυχοτρόπων ουσιών κι ένα σχεδόν κατεστραμμένο πλανήτη.

Κάθε φορά, που η μια πλευρά υπερβάλει, η άλλη εμφανίζει το σκοτεινό της πρόσωπο.

Ωστόσο, ο σύγχρονος άνθρωπος του δυτικού κόσμου προτιμά να κινείται στη σφαίρα της «κοινής» λογικής μακριά, συνήθως, από τον εσωτερικό του εαυτό.

Κι όταν φθάσει σε αδιέξοδο, όταν η πραγματικότητα του αποδειχθεί στείρα, μόνον τότε αναζητά την -άνευ όρων- ανακούφιση σε ιερείς, θεραπευτές, γκουρού και μάγους.

Εκεί ξανασυναντά τον Ιχθύ, που έχει αφήσει πίσω του...

Η Εποχή των Ιχθύων είναι ακόμη εδώ. Υπάρχει στις κάθε λογής σταυροφορίες η τις συνομωσίες εκείνων που «θα σώσουν τον κόσμο».

Κυριαρχεί στο «Ορθόδοξο» η το «Ισλαμικό» τόξο, την βιώνουμε καθημερινά με τις επιπτώσεις της επιβάρυνσης του φυσικού περιβάλλοντος τις αδιάκοπες προφητείες και τις ψυχοσωματικές ασθένειες.

Και είναι στο χέρι μας να αξιοποιήσουμε πιο δημιουργικά την ενέργεια της, να πετύχουμε «το τερπνόν μετά του ωφελίμου«, να συγκεράσουμε την αισθητική αρτιότητα με τη λειτουργικότητα, να συνειδητοποιήσουμε τη διαλεκτική σχέση Τάξης και Χάους, να υλοποιήσουμε την ύψιστη βασική της αρχή, την Αγάπη.

Ανακαλύψεις και εφαρμογές με τον Ουρανό στους Ιχθύες

Η πρώτη φωτογραφία

Η εφεύρεση της έλικας

Το περίστροφο «Κολτ»

Η χρήση των λιπασμάτων

Η μελέτη της κυτταρικής μορφής και της οργάνωσης του σώματος

Η σύνθεση των υδρογονανθράκων

Η ανακάλυψη της χημικής μετάδοσης των πληροφοριών στο νευρικό σύστημα

Τεχνικές για τις καλλιέργειες και την αναπαραγωγή των ζώων

Το πρώτο γραμματόσημο

Το πρώτο εικονογραφημένο περιοδικό

Η τηλεφωτογραφία

Η κάμερα

Η τηλεόραση

Η σύνθεση των πλαστικών υλών

Η πρώτη ταινία του ομιλούντος κινηματογράφου

Η ανακάλυψη της ινσουλίνης

Ο Σουρεαλισμός

Το «Μπαουχάουζ»

Η «Ανθρωποσοφία» του Ρ Στάινερ

Οι βασικές αρχές της Κβαντομηχανικής

Γενικότερα, η επίδραση του πλανήτη στα καλλιτεχνικά ρεύματα είναι καταλυτική. Χαρακτηριστικές για την Ελλάδα είναι οι γεννήσεις του Μ Χατζηδάκη και του Μ Θεοδωράκη.